รายละเอียด : ชาตินี้ไม่ขอเป็นฮองเฮาอีก

ความรัก อำนาจ ราคะ มีสิ่งใดบ้างที่วังหลังแห่งนั้นไม่เคยมี เพราะความรักที่มีให้ฮ่องเต้หมิงซีจง เสวียนฮองเฮาต้องมือเปื้อนเลือดไปมากมายเท่าใดคงไม่มีใครคาดถึง ตอนที่นางยังเป็นเพียงพระชายาในองค์ชายใหญ่ นางก็เริ่มช่วยเขาสังหารพี่น้องแล้ว เท่านั้นยังไม่พอ นางยังลอบปลงพระชนม์อดีตฮ่องเต้ให้คนผู้นั้นได้นั่งบัลลังก์ อะไรที่เรียกว่าชั่วช้า เสวียนฮองเฮาล้วนทำมาหมดสิ้น แต่สุดท้าย นางได้สิ่งใดตอบแทน ต้องทนดูชายคนรักพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจหญิงอื่น ต้องยอมรับบุตรสตรีอื่นมาเป็นบุตรของตนเอง แล้วจะให้นางทนได้อย่างไร เมื่อทนไม่ได้ก็ต้องฆ่าทิ้ง

ไม่รู้ว่ามีสนมชายามากมายเท่าใดที่ต้องตกตายภายใต้เงื้อมมือของฮองเฮา หากสตรีนางใดที่ฮ่องเต้ให้ความโปรดปราน มักไม่มีใครมีชีวิตอยู่ในวังได้เกินสามเดือน จนกระทั่งผ่านไปสิบปี กว่าที่เสวียนฮองเฮาจะทันรู้ตัว กองทัพของนางก็เป็นของฮ่องเต้ไปหมดแล้ว มิหนำซ้ำ ยังมีองค์รัชทายาทวัยแปดปีโผล่ขึ้นมา ไม่รู้ว่าระหว่างฮ่องเต้หมิงซีจงกับเสวียนฮองเฮาผู้ใดชั่วช้ากว่ากัน

เขาปล่อยให้นางฆ่าสตรีวังหลังมากมายโดยไม่เคยถามไถ่หรือลงโทษ เขาปล่อยให้นางหมกมุ่นอยู่กับความรัก อำนาจ ราคะ จนหลงลืมว่าตนเองเคยเป็นแม่ทัพผู้เก่งกาจ จากนั้นก็ค่อยๆ ยึดอำนาจทหารในมือของนาง และที่โหดร้ายที่สุด คือเขาซ่อนสตรีอันเป็นที่รักไว้อย่างมิดชิด ทั้งยังแอบให้กำเนิดโอรส รอจนวันที่เสวียนฮองเฮาไม่เหลืออำนาจ เขาถึงได้แต่งตั้งสตรีนางนั้นเป็นหวงกุ้ยเฟย พร้อมทั้งแต่งตั้งลูกของนางเป็นองค์รัชทายาท

แต่เสวียนฮองเฮามีหรือจะยอมให้ผู้ใดมาเสวยสุขบนหยาดเหงื่อของตัวเอง นางวางยาจนหวงกุ้ยเฟยมิอาจตั้งครรภ์ได้อีกชั่วชีวิต ทั้งยังสังหารโอรสเพียงคนเดียวของเขา สุดท้ายเขาก็มอบสุราจอกนั้นให้นาง

ซู่ชิงถือว่านางกับเขาหมดเวรหมดกรรมต่อกันแล้ว เมื่อสวรรค์ต้องการให้นางชดใช้กรรม จากนี้นางจะขอก้มหน้าใช้กรรมที่นางเคยก่อเอาไว้ โดยไม่หาเหตุผล เมื่อไร้ซึ่งความแค้น จิตวิญญาณย่อมไม่ยึดติด บัดนี้นางคือโส่วหงซิ่วหาใช่เสวียนซู่ชิง