รายละเอียด : เมื่อต้องเป็นเจ้าสาวของคุณอา

หนุ่มใหญ่อย่างเพียงพันแสงจำต้องรับอุปการะเด็กสาว ม.ปลายมาเป็นเมียด้วยความจำเป็น #นิยายหลอกเด็ก

“โอ้โห!” ยายเกี๊ยวตาลุกวาว
“อะไร”
“กล้วยที่ว่าใหญ่ยังเล็กกว่าคอนด้อมไซซ์นี้ แบบนี้ของอาไพน์ต้องใหญ่ขนาดไหนคะ ถึงใส่ได้พอดี” ทำตาโตอีกครั้ง พลางจินตนาการถึงความอลังการของเขา
“อย่าบอกนะว่าขโมยถุงยางของอามา” ก็ว่าทำไมซองมันคุ้นๆ
“ค่ะ จะซื้อให้เปลืองเงินทำไม” หัวขโมยยอมรับหน้าตาย ที่จริงเธอไม่ได้ขี้งกแต่ลืมซื้อต่างหาก “ว่าแต่ อาไพน์ใส่ไซซ์นี้จริงๆ เหรอ”
“อือ”
“ว้าว!” ดวงตาซุกซนจ้องมองเป้ากางเกงของคุณสามีด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ทะลึ่ง!” ดีดหน้าผากคนทะลึ่งหนึ่งที แต่เธอก็ยังยิ้มร่าไม่สะทกสะท้านสักนิด
"แล้วของผู้ชายมันเท่านี้เลยเหรอคะ เกี๊ยวว่ามันใหญ่ไปนะ" และคนทะลึ่งยังมีหน้าตั้งคำถามต่ออย่างไม่คิดกระดากอาย
"ก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะขนาดเท่านี้ บางคนก็ใหญ่กว่า บางคนก็เล็กกว่า มันขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยไม่ว่าจะเป็นกรรมพันธุ์หรือเชื้อชาติ" เขาอธิบายจริงจังอย่างเป็นการเป็นงาน
"งั้นที่คนเขาพูดว่าต้องการคนรักที่เข้ากันได้ ที่จริงเขาหมายถึงขนาดใช่ไหมคะ เกี๊ยวก็นึกว่าพูดถึงนิสัยใจคอเสียอีก"
"ว่าไงนะ?"
“ไม่ใช่เหรอ?” ยังมีหน้าถามกลับ