รายละเอียด : กุลสตรีที่รัก

เป็นลูกที่แม่ไม่ต้องการให้เกิดมา เป็นผู้หญิงที่เขาพาขึ้นเตียงด้วยความไม่ตั้งใจ กุลสตรีเปรียบดั่งความผิดพลาดในชีวิตของทุกคน เป็นสิ่งที่ใครก็ไม่ปรารถนา จึงไม่เคยได้เป็นที่รัก...ของใคร

“ถ้าการที่ปุ๊จ้างขิม แล้วมาวางอำนาจแบบนี้ งั้นขิมขอไม่ทำต่อ” หากเธอไม่ทำงานนี้ต่อ รู้ดีว่าตัวเองต้องลำบากแน่ แต่มีศักดิ์ศรีพอจึงไม่ยอมลงให้
“แค่ผู้ชายคนเดียว เธอถึงกับเอาอนาคตตัวเองมาแลกเลยเหรอ” แววตาปุริมเคียดขึ้ง พูดอย่างสะกดกลั้นอารมณ์เดือดที่ระอุอยู่ภายใน
“ปุ๊หยุดพูดพล่อยๆ เถอะ” เธอเริ่มจะทนฟังถ้อยคำกล่าวหาที่ไม่จริงของเขาต่อไปไม่ได้แล้ว
“ฉันพูดอะไรผิดงั้นเหรอ” คิ้วหนาเลิกขึ้น
“ขิมไม่ได้ง่ายกับทุกคนนะ”
“จะไปรู้เหรอ กับฉัน...เธอก็ง่าย” แม้ใจไม่ได้คิดเช่นนั้น แต่เพราะความอยากชนะ มันสั่งให้ทำ เขารู้ว่าถ้าพูดคำนี้ไปจะทำให้เธอเจ็บ
แล้วเธอก็เจ็บ...ปุริมสัมผัสได้จากความวูบไหวในดวงตากลมโต
“ปุ๊” เสียงหวานแผ่วเบาราวกับสิ้นเรี่ยวแรง มองเขาด้วยแววตาตัดพ้อระคนเจ็บปวด ขอบตารื้นร้อนผ่าว ก่อนหยดน้ำจะไหลรินเพราะทำนบพังทลาย
เขามองว่าเธอง่ายงั้นเหรอ?
ก็คงเพราะได้ง่ายๆ สินะ ถึงไม่รัก