รายละเอียด : คนดี พี่ขออีก

เขา...เข้ามาตอนเธออกหัก และรุกจีบหนัก จนเธอใจอ่อน หลวมตัวแต่งงานด้วย
เขาชอบกินอาหารฝีมือเธอ แต่ที่ชอบยิ่งกว่า...ก็คือกินเธอ
เขา...ขี้หิว แต่ที่เธอไม่รู้ คือเขาหื่นเสียยิ่งกว่า...
และเมื่อเขาหิวหื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ เสิร์ฟหนักจัดเต็มยังไง...ครั้งเดียว ก็ไม่เคยพอ

“อุ๊ย...”
เธอสะดุ้งจนสะท้าน
“อย่าแตะนะ”
“หื้ม...เดี๋ยวจะดูให้ แตะแค่เบาๆ เอง”
เมื่อเงยหน้าขึ้นมาพูดด้วย ถึงได้เห็นว่าแก้มสาวแดงเรื่อ ก็อดยิ้มไม่ได้
“ดูแล้ว เห็นแล้ว ก็พอแล้วสิคะ” เสียงสั่นว่า
แต่เขาหาได้สนใจคำพูดเธอไม่ เมื่อใช้นิ้วคลี่แยกกลีบนุ่มนั่นออก
“พี่ชิณน์จะทำอะไรน่ะ?”
ไม่มีคำตอบเป็นคำพูด แต่รับรู้ได้ด้วยการกระทำ ว่าบางอย่างอุ่นสากแตะต้องลงมา ทำให้เธอถึงกับสะดุ้งโหยง
“โอ๊ะ...”
สองขารีบหนีบเข้าหากัน แต่ถูกฝ่ามือของเขาตรึงเอาไว้
“อยู่นิ่งๆ สิคะ อย่าดิ้น ถ้าไม่อยากเจ็บไปกว่านี้”
คำเตือน หรือคำขู่ก็ไม่รู้ แต่มันได้ผล เพราะเธอนอนตัวเกร็ง ไม่กล้าขยับกระดุกกระดิก
“อ๊ะ...อื๊อ....อื้อ...”
ทำได้เพียงสะดุ้งและครางแผ่วพร่า สองมือดึงขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น หายใจไม่ทั่วท้อง เมื่อลิ้นอุ่นไล้ระบายขึ้นลงอยู่ตรงนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า