รายละเอียด : ผู้ชายท้ายซอย

ผู้ชายท้ายซอย...เรื่องราวแพรวพิชชา สาวไฮโซที่เพิ่งพ้นจากรั้วมหาวิทยาลัย บังเอิญได้ไปเจอกับผู้ชายที่เข้ามาช่วยเธอไว้ จากโจรหื่นที่ฉุดเข้าพงหญ้า ยิ่งรู้จัก...ยิ่งชอบ...ยิ่งรักยิ่งหลงใหล แต่ณัฐดนัย กลับวางเธอจัดไว้ในประเภท ผู้หญิงที่ไม่อยากไปยุ่งด้วย...เพราะปณิธานของเขา คือ เอาข้ามคืน ตื่นแล้วก็ไม่รู้จักกัน ‘ยัยผู้หญิงซื่อบื้อเอ๊ย!’ ก็ดูหน้าเจ้าหล่อนสิ แดงแจ๋เพราะถูกเขาจับได้ ซ่อนพิรุธไว้ไม่ได้เลยสักนิด หล่อนดูง่ายจะตายไป เป็นผู้หญิงซื่อๆ ใสๆ ที่เขาไม่ค่อยได้เจอนัก แต่พยายามทำตัวเจนจัด เรียกร้องความสนใจ “ชอบผม สนใจผมก็พูดออกมาตรงๆ เถอะ” “สำคัญตัวเองผิดเกินไปแล้ว” “อ่อ! แล้วที่เดี๋ยวหลอดไฟเสีย เดี๋ยวท่อแตก เดี๋ยวก๊อกรั่วนี่ ไม่ใช่แผนที่อยากหลอกล่อผมให้มาหาที่บ้านหรือไง?” “คุณ...” เจอคำถามจี้ใจดำเข้าไป เธออายแสนอาย ที่ถูกเขาจับไต๋ได้ “แล้วยังที่ไปแอบดูผมกับคู่ขาอีก...แอบดูแล้วเป็นไง มีอารมณ์ไหม?” จู่ๆ เขาก็ถามเรื่องนั้นขึ้น “หน้าอกคัด หัวนมแข็ง น้องสาวแฉะ...” เมื่อเธอไม่ตอบ เขาก็รุกไล่ด้วยคำถาม “นี่หยุดพูดนะ” “อยากให้ผมทำกับคุณ เหมือนที่ทำกับเขาด้วยไหมล่ะ?” “คนบ้า” เธอแทบร้องวี้ดกรี๊ดใส่หน้าเขา แต่ยังไม่ทันได้ทำ มือใหญ่คว้าหมับจับเอามือเธอไป แล้วแปะลงที่เป้ากางเกง กดมือน้อยให้ลูบวนถูไถลงไป แพรวพิชชาตัวแข็งทื่อ หน้าเหวอ ตาเบิกค้าง สองข้างแก้มร้อนฉ่าแทบระเบิด