รายละเอียด : เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 21 (เล่มจบ)

เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 21 (เล่มจบ)

“หนึ่งร้อยวันให้หลังที่ยอดทองคำแห่งเขาอู่ตัง
ไม่ว่าเจ้าจะมาหรือไม่ ในวันนั้นข้าก็จะอยู่ที่นั่น”

บนวิถียุทธ์มิอาจคาดเดาได้ว่าจะพบเจอสิ่งใด
บุญคุณความแค้นอาจสาดซัดมาอย่างไม่คาดฝันดังเกลียวคลื่น
และหลายครั้งก็ม้วนกลืนชีวิตและความฝันกลับคืนไป
ไม่เหลือร่องรอยใดๆ ทิ้งไว้บนผืนทราย
เหล่านักสู้จึงใช้ดาบกระบี่ดังพู่กันจารบาดแผลต่างอักษร
สลักเรื่องราวบนร่างและวิญญาณศัตรู
ให้ผู้คนเล่าขานตำนานการต่อสู้สืบไป
และนี่คือบทกวีแห่งชีวิตของเหล่าหกกระบี่บ้านแตก
เป็นเพลงกลอนคลั่งยุทธ์บทสุดท้าย
ที่ทิ้งไว้บนเส้นทางแห่งเลือดและเหล็กกล้า!

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 21 (เล่มจบ)

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา ถ้อยคำนี้เป็นความจริงโดยแท้ จะเริ่มฉลองเวลาใดพยายามยืดยาวเพียงใด สุดท้ายก็ต้องยุติ เฉกเช่นวิชายุทธ์ที่แม้ฝึกปรือครุ่นคิดมาอย่างยาวนานและยากลำบากแค่ไหน วันหนึ่งวิชายุทธ์เหล่านั้นก็จะถูกพรากไป ไม่ว่าจะด้วยความเฒ่าชรา หรือแม้ความตาย

ชีวิตล้วนเป็นเช่นนี้ ช่างยาวนานแต่ก็แสนสั้น แม้เคยทอดไกลแต่ก็จบลงสิ่งสำคัญคงมิใช่ว่ามันจะยาวนานเพียงใด แต่เป็นการมีเรื่องราวให้จดจำเพียงใดต่างหาก ขอเพียงมีเหตุการณ์ให้หวนรำลึก เช่นครั้งหนึ่งเคยมีมือกระบี่หนุ่มน้อยลงจากเขาพร้อมอาจารย์อา ประลองกระบี่กับโจรร้ายฉายาดาบปีศาจ และเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางอันยาวไกล เรียนรู้ถูกผิดและเติบโต เบิกทางสู่อนาคตอื่นๆ ต่อไป

สำนักพิมพ์เอ็นเธอร์บุ๊คส์