รายละเอียด : บุพเพรักร้อยลิขิต

บุพเพรักร้อยลิขิต

"แพ้แล้วจริงๆ ด้วย...ฉันคงต้องไปแล้วน่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับบทสนทนานะคะ" ร่างสูงสง่าลุกขึ้นยืนอย่างเป็นสุภาพบุรุษแล้วโค้งน้อยๆ "ด้วยความยินดี"

รุ่งวาดเดินออกจากศาลาแต่เพียงไม่กี่ก้าวก็หยุดคล้ายนึกขึ้นในใจ เธอหันกลับมายิ้มพราย ดวงตายาวรีฉายประกายติดตลกพร้อมดึงชายกระโปรงยาวขึ้นอวดรองเท้าส้นสูงพลางย่ำขาเล็กน้อย ครั้นเห็นว่าชายหนุ่มดูฉงนกันท่าทางแปลกประหลาดนี้ก็หัวเราะขบขัน

"นี่รองเท้าคู่โปรดของฉันเองค่ะ สั่งตัดโดยเฉพาะ รองเท้าที่ขนาดพอดีไม่มีทางหลุดง่ายๆ หรอกนะคะ แม้แต่ตอนวิ่งก็เถอะ...ถ้าไม่ได้ตั้งใจ" เว้นช่วงให้คู่สนทนาเข้าใจความหมายที่สื่อไปแล้วจึงเอ่ยต่อ "ซินเดอเรลล่าอาจไม่ใช่คนโลภโมโทส้นหรือเหี้ยมโหด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหล่อนจะไม่มีเล่ห์เหลี่ยมหรอกนะคะ"

เนื้อหาปกหลัง : บุพเพรักร้อยลิขิต

‘รุ้งวาด ณรงค์มนตรี’ สูญศรัทธาในความรัก นับตั้งแต่ลมหายใจสุดท้ายของมารดาปลิดปลิว...
โฉมงามผู้ระหกระเหิน เติบโตยังเกาะแก่งแห่งความศิวิไลซ์ไม่เชื่อมั่นในรัก หากรู้จักหยอกเย้า หาประโยชน์จากหัวใจบรรณาการทั้งหลาย
กระทั่งการหวนคืนสู่แผ่นดินเกิด ทำให้เธอได้พบกับเขา...
‘หม่อมเจ้าวัชรธรากร ภานุวรรธน์’ บุรุษทรงศักดิ์ผู้มองโลกด้วยเปี่ยมเมตตา
ท่ามกลางความชิงชังเสแสร้งของครอบครัว เขาคือผู้ก้าวเข้ามาเปลี่ยนโลกอันร้างไร้เปล่าดาย ให้เลื่อมพรายด้วยสีสันแห่งชีวิตและละอองอุ่นอวลหัวใจ
เขา... ผู้สอนให้รุ้งวาดได้รู้... ว่ายามถูกความรักโอบกอดไว้นั้นงดงามเพียงใด
เขา... ผู้เป็นบ้านชีวิต ซึ่งเธอพร้อมวางหัวใจภักดีไว้... ตราบจนนิรันดร์