รายละเอียด : หัวใจสำรอง

หัวใจสำรอง

"แบบนี้เรียกว่ารางวัลความดีใช่ไหม เอ.. แล้วถ้าพี่อยากได้รางวัลอีกล่ะ ครามพอจะแนะนำได้ไหม" เสียงกระซิบพร่าชิดใบหูทำให้ทิฆัมพรกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก หมดความคิดจะขึงตาดุหรือปรามเหมือนทุกครั้ง "ว่าอย่างไรคราม ถ้าพี่อยากได้รางวัลอีก พี่ต้องทำอะไรบ้าง"

ถ้าเฉพาะคำถามคาดคั้น ทิฆัมพรอาจพรรับมือได้ แต่นิ้วโป้งที่เกลี่ยเบาๆ บนมุมปากเธอนั้น ทิฆัมพรไม่มีทางรับมือได้เลย "นั่นแน่.. อย่าทำเป็นแกล้งหลับตา บอกไว้ก่อนนะ ถ้าไม่มีเหตุผลดีๆ พี่จะฟ้องเรียกร้องค่าเสียหาย เห็นพี่รักพี่หลงเราเข้าหน่อย อย่าคิดเหมาว่าพี่ใจง่าย จูบพี่แล้วอย่างนี้ ครามต้องจดทะเบียนสมรส แต่งงานอยู่กินกับพี่ไปตลอดชีวิต"

"ได้ค่ะ ครามรับผิดชอบ แต่พี่อย่าเรียกสินสอดแพงนักนะคราม" "พี่ขอบใจนะ ที่ครามเสียสละรักษาเกียรติให้พี่ด้วยการแต่งงาน แต่คงดีกว่า ถ้าการแต่งงานจะเกิดขึ้นเพราะความรัก ไม่ใช่การรับผิดชอบเท่านั้น อย่าคิดมากเลยคราม อย่างไรเสียเราก็เป็นคู่หมั้น พี่สัญญาว่าจะไม่เรียกร้อง และยอมให้ครามหาเศษเลยกับพี่โดยดี"

เนื้อหาปกหลัง : หัวใจสำรอง

ทิฆัมพร ถูกส่งมาเป็นตัวแทนเพื่อให้ มนต์ธัช ว่าที่คู่หมายของเพื่อนดูตัวแบบปลอมๆ แต่ มนต์พนัส กลับร้ายยิ่งกว่าที่เข้ามาสวมรอยแทนมนต์ธัชผู้เป็นพี่ชาย เพื่อสืบหาความกระจ่างบางอย่าง มนต์พนัสจดจำผู้หญิงขายาวคนนี้ได้ว่าเคยมีน้ำใจช่วยเหลือเมื่อครั้งก่อน

แต่วันนี้เธอมาในตอนที่เขายังไม่ใช่ตัวเอง จะจีบก็ไม่ได้ จะปล่อยไว้ก็น่าเสียดาย ด้วยฐานะคู่หมายตัวปลอมจึงทำได้แต่ค่อยๆ ตะล่อมกล่อมเธอมาไว้ข้างกายให้พอได้ชื่นใจบ้างก็เท่านั้นเอง

"ถ้าอยากให้ครามไว้ใจ ก็เริ่มจากใส่เสื้อก่อนค่ะ" บอกพลางป้ายนิ้วไปที่ตู้เสื้อผ้า มนต์พนัสกลอกตา คิดอยู่แล้วว่าแผนยั่วคงไม่ได้ผล ยีราฟสาวตรงหน้าเหมือนคนอื่นเสียที่ไหน เมื่อครู่มีทำหน้าที่เหวอแค่ชั่วอึดใจ แล้วพอตั้งสติได้ แม่คุณก็ขึงตาใส่ ไม่มีละที่จะระทดระทวยขวยเขินเสียแรงวิดพื้นปั้มกล้ามอกตั้งนานสองนาน

รอจนมนต์พนัสเดินไปหยิบเสื้อยืดสีขาวเนื้อนิ่มจากในตู้เสื้อผ้ามาสวมเรียบร้อยแล้ว ทิฆัมพรจึงยิ้มให้ "ผู้ชายบางคนก็แปลกนะคะ.. ที่พี่โมกข์ไม่ใช่คนแบบนี้" มนต์พนัสสะอึกเมื่อโดนเหน็บเข้าอย่างจัง คราห่างหาก พี่ทำขนาดนี้แล้วยังไม่หวั่นไหวตายต้านหรือเปล่า"

"พี่โมกข์" สายตาประณามที่มองมาไม่ทำให้มนต์พนัสหวาดหวั่น มีแต่จะเพิ่มความคึกคักครื้นเครงตาประสาคนช่างยั่ว เห็นมือแกว่งยกขึ้นปิดจุดนมของตนเองอย่างแสร้างทำแล้ว ทิฆัมพรที่พยายามจะคงมาดเข้มก็สะกดกลั้นความขบขันไม่อยู่

ยิ่งเมื่อมนต์พนัสใช้ต้นแขนดันเนื้อบริเวณอกของตนเองให้ชิดกันและส่ายไหล่ยั่ว สาวร่างสูงก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น "อย่ามัวหัวเราะ สนใจรีบจับจอง กดดอกจันเก้าเก้าเก้าเก้าแล้วโทร.ออก พิเศษสำหรับท่านที่โทร.มาสายแรก อนุญาตให้หอมตรงไหนก็ได้"