รายละเอียด : พฤศจิกายนในหุบเขามูมิน Moominvalley in November

พฤศจิกายนในหุบเขามูมิน Moominvalley in November

วันหนึ่งในเดือนพฤศิจกายน จู่ๆ ผองเพื่อนทั้งหลายของครอบครัวมูมินที่อยู่ตามที่ต่างๆ ของตัวเอง ต่างก็รู้สึกเบื่อหน่าย รู้สึกเศร้าหมอง รู้สึกไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไร รู้สึกไม่มีพลังสร้างสรรค์ แน่นอนว่าในภาวะแบบนี้ พวกเขาต้องนึกถึงครอบครัวหนึ่ง ครอบครัวที่เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา ครอบครัวที่มีเรื่องสนุกๆ เกิดขึ้นตลอดเวลา ครอบครัวที่อบอุ่นเพราะมีคุณแม่มูมินที่เด็กทุกคนถวิลหา ครอบครัวที่แค่นั่งมองพวกเขาเราก็เกิดความคิดใหม่ๆ ขึ้นมา มันราวกับว่า พวกเขาไม่ต้องทำอะไรเลย แค่เป็นตัวของตัวเอง แล้วทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นรอบตัวก็ผ่านไปได้อย่างดี ครอบครัวมูมินเป็นอย่างนี้เสมอมา แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อใครสักคนและหลายคนเรียกร้องหาครอบครัวมูมินพวกเขาต่างเก็บข้าวของเร่งออกเดินทาง เพื่อจะพบว่าไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาผิดหวังแต่ยังเชื่อมั่นและทำดีที่สุดตามแบบของตัวเอง และบ้างก็แบบที่เชื่อว่าคุณแม่มูมินจะทำ ถ้าเธออยู่ที่นี่ แค่เปิดดูภาพประกอบ แฟนมูมินตัวจริงก็น่าจะรู้ได้เลยว่า มูมินเล่มนี้ไม่เหมือนเล่มไหนๆ แน่ๆ ทั้งลายเส้นและบรรยากาศ อาจเหมือนไม่มีเรื่องราวน่าตื่นเต้นแบบเล่มอื่นๆ แต่ที่จริงความตื่นเต้นมันซุกซ่อนอยู่ข้างใน ในใจผู้อ่าน และในใจตัวละครทั้งหมด นี่้คือเล่มสุดท้ายของหนังสือชุดมูมิน และเป็นตอนอวสานที่จบแบบไม่คาดฝันอย่างที่สุด ไม่คาดฝัน แต่ไม่ผิดหวังแน่ๆ เช่นเดียวกับทุกๆ เล่มของเธอ หลังจากจบเล่มนี้ ตูเว ยานซอน บอกตัวเองว่า เธอเขียนถึงหุบเขามูมินไม่ได้อีกแล้ว ความสุขความฝันในนั้นจบสิ้นลงแล้ว เมื่อมองย้อนกลับไป หุบเขามูมินยังคงเป็นสถานที่แห่งความสุขสนุกสนานของเด็กๆ เพียงแต่ทุกอย่างจบลงแล้ว เด็กทุกคนต้องเติบโตและเข้าสู่โลกแห่งความจริงด้วยตัวเอง หุบเขามูมินยังคงเป็นสถานที่ที่เข้าไปเยี่ยมเยียนได้ชั่วครั้งชั่วคราว เพราะมันยังเป็นสถานที่แห่งความสุข เพียงแต่ไม่มีใครจะได้เจอครอบครังมูมินอีกต่อไปแล้ว พวกเขาไปอยู่ที่ไหน ใครที่อ่านครบทั้งชุดย่อมรู้ดี

คำนำ : พฤศจิกายนในหุบเขามูมิน Moominvalley in November

ในเล่มปิดซีรี่ส์มูมินนี้ ผู้อ่านจะได้เจอตัวละครมากมาย (ทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่) ที่พร้อมใจกันเดินทางมาหุบเขามูมิน ด้วยความหวังเต็มเปี่ยมว่าจะได้มูมินที่รักของทุกคน แต่เมื่อตัวละครทั้งหมดมาถึง กลับพบแต่บ้านว่างๆ ไม่มีสมาชิกครอบครัวมูมินอยู่เลยสักชีวิต สิ่งมีชีวิตทั้งหมดปักหลักรอครอบครัวมูมินอยู่ที่บ้าน ซึ่งพลังของหุบเขามูมินและบ้านทรงปล่องไฟสีน้ำเงินทำให้ตัวละครแต่ละตัวได้เรียนรู้และเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในใจ หุบเขามูมินก็ยังเป็นหุบเขามูมินอยู่วันยันค่ำ แม้จะไม่มีมูมินอยู่นั่นก็ตาม   

สารบัญ : พฤศจิกายนในหุบเขามูมิน Moominvalley in November

• สนัฟกิ้น
• ทอฟต์
• ฟิลลีจองก์
• ฝน
• เฮมูเลน
• แรกพบ
• ปู่กรัมเบิล
• สุภาพสตรีผู้สับสน
• มินเบิล
• ดึกคืนนั้น
• เช้าวันต่อมา
• ฟ้าร้องและฟ้าแลบ
• ดนตรี

เนื้อหาปกหลัง : พฤศจิกายนในหุบเขามูมิน Moominvalley in November

ฟิลลีจองก์วิ่งขึ้นข้างบน ที่นั่นยิ่งเย็นยะเยือกเหมือนความเย็นอันซึมเซาที่เราจะพบในบ้านพักตากอากาศ ซึ่งถูกปิดไว้ในฤดูหนาว เธอเปิดประตูบานแล้วบานเล่าห้องทั้งหมดว่างเปล่าและมืดสลัวเพราะเอาบังตาลง "พวกเขาไปไหน พวกเขาไปไหน" ฟิลลีจองก์ตะโกนทอฟต์ทิ้งหนังสือและคลานเบียดผนัง เขาตอบว่า "ผมไม่รู้" "แต่ฉันมาหหาพวกเขา" ฟิลลีจองก์ร้องเสียงดัง "ฉันมีของขวัญมาด้วย แจกันที่ดีมาก พวกเขาไม่มีทางย้ายไปโดยไม่พูดอะไรสักคำแบบนี้" ทอฟต์ได้แต่สั่นหัวและจ้องเธอต่อไป ครอบครัวมูมินหายตัวไปจากหุบเขา ขณะที่เพื่อนเก่าของพวกเขาพร้อมใจกันเดินทางมาหาถึงบ้าน เรื่องราวเล่มสุดท้ายของครอบครัวตัวอวบ ที่จะทำให้คนอ่านคิดถึงหุบเขาแห่งนี้ตลอดไป