รายละเอียด : พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ

ความทรงจำเมื่อถูกเรียบเรียงออกมาเป็นตัวอักษรจะกลาย เป็นหนังสือประวัติศาสตร์ ความทรงจำเมื่อถูกบอกต่อจะกลายเป็นเรื่องเล่า ตำนาน นิทาน เพลง ลำนำ ขณะที่ความทรงจำ บางอย่างก็กลายเป็นสถาปัตยกรรม ถามว่าความทรงจำแบบไหน เชื่อถือได้มากกว่ากัน... คำตอบคือ ไม่น่าเชื่อถือพอๆกัน เพราะหนังสือเล่มหนึ่งย่อมเป็นเพียงความทรงจำของคนคนหนึ่ง เรื่องเล่าเรื่องหนึ่งยิ่งแล้วใหญ่ เพระมันมักจะถูกทรงจำของคนที่เล่าต่อเติมเพิ่มขึ้นไป ส่วนตำนาน นิทาน เพลง หรือลำนำ ล้วนถูกขับขานไปตามรสนิยมของใครต่อใคร ยิ่งเป็นความทรงจำร่วมของคนคนละประเทศยิ่งแตกต่างกัน อย่างสิ้นเชิง อย่างที่เราเคยเห็นกันมาบ้างแล้ว เช่นวีรบุรุษที่นี่อาจจะเป็นทรราชของที่อื่น เพราะในความทรงจำนั้นยังมีการเลือกสรรด้วยว่า เราจะเลือกจดจำอะไร และเลือกลืมสิ่งไหน

คำนำ : พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ

คุณต้องเคยผ่านชั่วขณะแบบนั้น ...ทำไมถึงจะไม่เต้นระบำเมามันสุดเหวี่ยงจนจบเพลง ทันใดไฟก็สว่างจ้าจนคุณน้ำตาไหล...ได้เวลาบาร์เลิกแล้ว รอให้ใครสักคนโทร.มา...เก็บกำโทรศัพท์กดลงบนหัวใจมาตลอดค่ำ เพื่อจะพบว่าโทรศัพท์ที่ดังตอนเที่ยงคืนเป็นคนเมาโทร.ผิด อ่านนิยายไปจนถึงตอนที่คิดว่าดีที่สุด แล้วพลิกหน้ากระดาษพบว่ามันเป็นหน้าสุดท้าย และคุณก็อดนึกขันตัวเองไม่ได้ที่เคยหวัง...มาก ขนาดนั้นแต่ละครั้งคุณก็ลืมไปหมดแล้ว นี่คือนิยายที่เขียนถึงวินาทีระหว่างคลื่นลูกที่สามหลักสี่ของสึนามิ วินาทีอันแสนจะเปราะบางตรงกลางระกว่างความหลัง

เนื้อหาปกหลัง : พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ

ไอ้ที่แย่งชิงกันเป็นใหญ่ในบ้านเมืองอยู่นี่ มันก็ไม่ผิดอะไรกับพี่น้องร่วมสายเลือดมาสมพาสรักใคร่กันเองนักหรอกนะว่าว่ารัก...ก็รักสุดชีวิต