รายละเอียด : Midnight Fantasy สถานีขี้เซาของเราสองคน

Midnight Fantasy สถานีขี้เซาของเราสองคน

12.10 P.M. "ฉันว่ายัยมีมี่อาจจะเป็นโรคร่าเริง" เพื่อนสนิทคนที่หนึ่งของฉันบอก แล้วเพื่อนสนิทคนที่สองก็ทำหน้าเหลือเชื่อใส่ "ร่าเริง?" มันหันมามองสภาพตาปรือๆ จะปิดแหล่ไม่ปิดแหล่ของฉันแล้วก็เอาแต่ส่ายหัวไปมา "ถ้าอย่างยันมีมี่เรียกว่าร่าเริง ทุกคนบนโลกนี้คงเข้าขั้นบ้ากันหมดแล้วมั้ง" ฉันฟังแล้วก็ยิ้มออกมาทั้งๆ ที่ตาจะปิดอยู่แล้วนั่นแหละ จริงๆ ฉันก็ร่าเริงนะ เพียงแต่ตอนนี้ง่วงนอนมาก ซึ่งถ้าจะให้พูดตามตรงก็ ช่วงนี้ฉันนั่งเรียนไปง่วงไปทุกวัน ง่วงมันตลอดเวลา เหมือนใช้ชีวิตอยู่ในดินแดนแห่งความง่วงยังไงก็ไม่รู้ แต่เรื่องมันก็มีที่มาที่ไปอยู่นะ ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนค่ะ ฉันชื่อมีมี่อายุสิบแปดปี กำลังเป็นเฟรชชี่คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีของมหาวิทยาลัย KNU เนื่องจากมหาวิทยาลัยอยู่ค่อนข้างไกลจากบ้านแถมยังต้องฝ่าด่านรถติดใจกลางเมือง ป่าป๊าหม่าม้าเลยตัดสินใจให้แทนว่าฉันควรอยู่หอดีกว่า จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางไปกลับวันละตั้งสี่ห้าชั่วโมง หม่าม้าพาฉันมาฝากใว้ที่หอพักของพี่สาวของเพื่อนสนิทสมัยเรียน "หอพักหญิงแจ่มจันทร์" หรือที่พวกเราเรียกกันย่อๆ ว่า "หอป้าแจ่ม" ทำเลดีมาก อยู่ใกล้มหาวิทยาลัยหลายแห่ง ใกล้ห้างสรรพสินค้า สวนสาธารณะ ร้านอาหาร โรงพยาบาล ใกล้นั่น ใกล้นี่ ใกล้ทุกอย่าง

เนื้อหาปกหลัง : Midnight Fantasy สถานีขี้เซาของเราสองคน

ฮืออออ ทำไมฉันต้องออกมาอยู่หอคนเดียวแบบนี้ แถมที่หอยังมีข่าวลือว่าเคยมีคนผูกคอตายอีก T___T ฉันที่กลัวผีมาก จะหลับตานอนก็คิดแต่เรื่องน่ากลัวๆ ทำให้ไม่ได้นอนเลยสักคืน! และนั่นก็เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ฉันมึน! ง่วง! เบลอ! ได้ขนาดนี้ OTL แต่ในความโชคร้าย (?) ก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง เมื่อฉันได้รู้จักกับ ‘ดีเจไททัน’ ผู้ชายที่ทั้งน่ารัก (หมายถึงนิสัยนะ เพราะยังไม่เคยเห็นหน้าเขา -*-) ตลก ขี้เล่น แถมเสียงนุ่มๆ ของเขาก็คอยปลอบฉันได้เสมอ
 เขาเป็นดีเจกะดึก จัดรายการวิทยุอยู่ที่คลื่น 99.99 MHz ช่วงตีสามถึงตีห้า และฉันก็เป็นผู้ฟังเพียงหนึ่งเดียวของเขา ถึงขนาดเรียกตัวเองว่า ‘มีมี่ FC พี่ไททัน’ เลยนะ >O< จะมีสักกี่คนกันที่รู้สึกดีกับใครบางคนเพียงแค่ได้ยินเสียงของเขา แต่ฉันว่าฉันคือหนึ่งในนั้นแหละ -/////-

รีวิวโดยนักเขียน : Midnight Fantasy สถานีขี้เซาของเราสองคน

คิดว่าทุกคนคงมีโมเมนต์หลับในชั่วโมงเรียน เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ เพราะนอนดึกมัวแต่วาดรูปและเล่นเน็ต ก็เพราะรู้สึกว่ามีสิ่งที่สนุกน่าสนใจเยอะเกินกว่าจะไปนอน พอวันถัดมาก็ง่วงจนตื่นสายหลับในห้องบ้าง ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ดีหรอกนะคะ เสียการเรียนและสุขภาพ แต่ทุกวันนี้ก็ยังนอนดึกอยู่ดี แถมพัฒนาไปสู่นอนตอนเช้าเลย

มิลค์พลัส

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Midnight Fantasy สถานีขี้เซาของเราสองคน

คราวนี้เรื่องเกิดขึ้นที่หอพักธรรมด๊าธรรมดาที่กำลังจะไม่ธรรมดาค่ะ เพราะเหล่าบรรดาสมาชิกสาวสวยใส 9 คน 9 สไตล์ที่พักอยู่ที่นี่กำลังจะโดนบุพเพอาละวาดเล่นงานจนทำให้มีชายหนุ่มแวะเวียนมาที่หอนี้จนหัวบันไดไม่แห้งเลยล่ะ รับรองว่าถ้าอ่านแล้วต้องฟินจิกหมอนขาดเป็นโหลๆ อยากมโนว่าตัวเองเป็นนางเอกนิยายจนไม่อยากตื่นแน่นอน

สำนักพิมพ์แจ่มใส