รายละเอียด : กาลครั้งหนึ่งที่มีความสุข (ไม่) ตลอดไป เล่ม 3 ตอน มนตราหิมะ (The Ever AfTers of Sorcery and Snow)

ลุยเลย รอรี่

เมื่อเด็กปอหกสามคนผู้ถือป้ายเห็นฉันมองไป พวกเขาก็

โบกมือ ตื่นเต้นสุดขีด ฉันโบกมือตอบพลางยิ้ม

รุ่นน้องบางคนเริ่มตามฉันและเชสไปทั่วตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิปี

ที่แล้ว หลังจากเราไปชิงวารีแห่งชีวิตกลับมาและช่วยคนสองสามร้อย

คนที่ อ.อ. เชสชอบเป็นจุดสนใจ แต่เนื่องจากมันทำให้ฉันรู้สึกพิกล

ฉันเลยรับมือพวกเขาเหมือนตอนที่แม่รับมือแฟนๆ แต่การโบกมือ

ให้แบบดาราภาพยนตร์อาจจะเกินไปหน่อย

แอดิเลด เดซี่ และแคนดิซมาด้อมๆ มองๆ อยู่ด้านข้าง

พยายามทำเหมือนไม่ได้สนใจมากมาย แอดิเลคเป็นสาวสวยที่สุด

ในชั้นมอสอง และเธอก็รู้ตัวดี แคดิซเพิ่งมาเมื่อสองสัปดาห์ก่อน

เข้ามาแทนที่เดซี่ในฐานะผู้มีอำนาจรองจากเธอ พวกนี้มาเชียร์เซส

อย่างเห็นได้ชัด เพราะฉันไม่ใช่คนโปรดของแอดิเลดแน่นอน

"เราควรข้ามงานพวกนี้ แล้วไปงานเต้นรำเลยนะ" แอดิเลด

ทำจมูกฟุดฟิด ฉันลืมเรื่องเต้นรำอยู๋เรื่อย มันคืองานส่วน อื่นของ

การฉลองครบรอบที่เกิดขึ้นทุกสามปี "ฉันหมายถึง การประลอง

เนี่ยดูยุคกลางจะตาย"

เธอมองมาทางฉัน ฉันจึงรู้ว่าความเห็นนี้พูดกับฉันโดยตรง

"ก็ไม่เชิงนะ" ไคล์ว่า "ราชาคนแคระแห่งลีฟวิงสโตนประกาศ

จะอภิเษกสมรสกับพระธิดาองค์โต"

"พรรคพวก นายเคยเห็นพระธิดาองค์โตไหม" เชสถาม

"นั่นไม่ใช่รางวัลเลยนะ"

ฉันหายใจเข้าลึก ขณะก้าวขึ้นไปริมสนามประลองเพื่อรอ

เคนเนธ เด็กมอสาม ผู้ยืนอยู่บนแผ่นหิน ดาบเขาไม่ได้อยู่ในฝัก

แล้ว กล้ามแขนก็โปนออกมาจากแขนเสื้อเชิ้ต เขาจ้องอาจารย์สอน

วิชาดาบ "คุณต้องแพ้แน่ ตาแก่"

เนื้อหาปกหลัง : กาลครั้งหนึ่งที่มีความสุข (ไม่) ตลอดไป เล่ม 3 ตอน มนตราหิมะ (The Ever AfTers of Sorcery and Snow)

ฉันกระโดดลงจากกวางและย่อตัวลงเหนือกระดาษแข็งสี่เหลี่ยมจัตุรัสชิ้นเล็ก

ที่ใกล้ที่สุด มันคือซองใส่ไม้ขีดที่ข้างในเป็นสีเงินและดำ ง่ายจะมองเห็นมันตัดกับ

หิมะขาว ฉันไม่เห็นตัวอักษรอะไรเลย

ไฟสว่างขึ้น มีเรียมจุดไม้ขีด "เออ อย่างน้อยมันก็อุ่นนะ" เธอจ้องเปลวไฟ

ถุงมือไร้นิ้วของฉันกำรอบไม้ขีด แล้วทันใดนั้นฉันก็ตัวสั่น ราวกับมีใคร

ยัดน้ำแข็งย้อยลงไปในแจ็กเก็ต ไม้ขีดพวกนี้ทำให้ฉันหนาวขึ้น

เวทมนตร์ของราชินีหิมะทำแบบนี้ได้

ทันใดนั้นเปลวเพลิงก็ลุกท่วมมีเรียม เธอกรีดร้อง

ฉันผงะถอยออกมาจากไฟและสะดุด ก่อนจะกระแทกพื้นเธอก็หายไปแล้ว

ทั้งหมดที่เหลืออยู่คือขี้เถ้ากองเล็กๆ มีเศษแจ็กเก็ตไหม้ๆของเธอกระจาย

อยู่รอบๆ ลมเริ่มพัดพวกมันกระจัดกระจายไปทั่วพื้นน้ำแข็ง

เราเสียเจ้าของนิทานไป เราเสียมีเรียมไปแล้ว

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : กาลครั้งหนึ่งที่มีความสุข (ไม่) ตลอดไป เล่ม 3 ตอน มนตราหิมะ (The Ever AfTers of Sorcery and Snow)

การกลับมาครั้งที่สามของรอรี่ แลนดอน ลูกสาวซูเปอร์สตาร์

ผู้ค้นพบความลับว่าเรื่องราวในเทพนิยายมีอยู่จริง และเธอมีภารกิจ

ใหญ่หลวงวนอยู่ในความคิดตลอดสองเล่มก่อนหน้านี้ นั่นคือ การ

ปราบราชินีหิมะ ศัตรูตัวฉกาจของตัวละครทุกตัวบนโลก

จะไหวเหรอ

แม้รอรี่จะผ่านการต่อสู้มาหลายรูปแบบ แต่ยังไม่มีครั้งไหน

ที่เดิมพันสูงเท่านี้และน่าเศร้าเท่านี้มาก่อนเลย

คำว่ากาลครั้งหนึ่งที่มีความสุขตลอดไป อาจใช้กับชีวิตรอรี่

ไม่ได้เสียแล้ว