รายละเอียด : เมียจำแลง

เมียจำแลงเมื่อผู้หญิงในความทรงจำ...กลับมาย้ำความเร่าร้อนและอ่อนหวานให้เขาได้ลุ่มหลง*****“เป็นอะไรด้า กลัวผมหรือ ตัวสั่นเชียว” เขาถามอย่างนึกเอ็นดู พร้อมจูบลงที่ลาดไหล่กลมกลึง “บางทีคุณอาจจะอยากเปลี่ยนใจ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างหวาดหวั่น คิ้วเข้มเลิกสูงรอฟัง“เอ่อ...หนึ่งแสนบาทคุณคงอยากแลกกับผู้หญิงที่ให้ความสุขคุณได้เต็มที่....แต่ฉัน...เอิ่ม...ไม่...ไม่เก่งเรื่องนี้” ดวงตางามหลุบลงต่ำ แก้มแดงระเรื่อก่อนจะไล่เฉดระบายไปทั่วทั้งหน้า ลามไล่ไปถึงหูและลำคอ ริมฝีปากสั่นนิดๆ“นอกจากพ่อของลูกแล้ว ฉันไม่เคยมีประสบการณ์อย่างว่ากับผู้ชายอื่น” ท้ายเสียงเธอหัวเราะอย่างขื่นๆ เยาะหยันตัวเองที่กำลังคิดอาจหาญทำเรื่องบ้าบอคอแตกนี่อยู่ “นั่นมันเป็นหน้าที่ของผม คุณแค่ปล่อยตัวปล่อยหัวใจ อย่าไปกังวล” รอยยิ้มอบอุ่นระบายอยู่บนใบหน้า และนาทีต่อมาริมฝีปากและสัมผัสจากเขาก็เปลี่ยนให้เธอร้อนฉ่าไปทั้งตัว*********มือบางเปะปะวางทับทาบลงบนแผ่นอกแน่นแข็งเต็มด้วยมัดกล้าม ไม่มีครั้งไหนที่เธอจะได้สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ชายมากเท่านี้อีก ฝ่ามือใหญ่ไล่สำรวจไปตามส่วนซอกต่างๆ บนร่างงาม ราวกับลากเชื้อไฟให้ไหม้ติดลุกลามไปเรื่อยๆ จนตัวเธอรุ่มร้อนเจียนจวนจะระเบิด ลลัลดาปล่อยความรู้สึกและอารมณ์ให้ลอยเพริดไปตามการชักนำของชายหนุ่มวาคิมไม่อยากรอคอยอีกแล้ว แม้แต่วินาทีเดียว มือหนาช้อนประคองร่างงามบนตักลุกขึ้นมา สองขาเพรียวรีบเกี่ยวรัดพันรอบเอวหนาอัตโนมัติ โดยมีวงแขนคอยโอบอุ้มเอาไว้ ร่างผึ่งผายแข็งแรง พาเธอเดินลึกเข้าไปข้างในห้องนอน ก่อนจะวางลงบนเตียงกว้าง ทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสผ้าปูนุ่มลื่นเย็นเฉียบ ลลัลดาก็ได้สติอีกครั้งหนึ่ง ดวงตาที่ปิดพริ้มเปิดพรึ่บขึ้นมา แล้วก็ต้องรีบเบือนหนี เมื่อเห็นวาคิมปลดกางเกงหลุดลงไปกองที่ปลายเท้า บางอย่างแข็งกร้าวกำลังผงาดอยู่ใต้กางเกงชั้นในสีขาว เขาก้าวอย่างรวดเร็วไปค้นอะไรที่กระเป๋าเดินทางซึ่งวางอยู่มุมหนึ่ง ก่อนจะหยิบอุปกรณ์ป้องกันสองสามอัน โยนลงบนเตียงข้างๆ ตัวเธอลลัลดาอ้าปากค้างนิดๆ หัวใจของเธอเริ่มหวาดหวั่น ไม่อยากคิดเลยว่าค่ำคืนนี้จะยาวนานแค่ไหน