ประวัติ และแนะนำนักเขียน

ชื่อ: ณิชา มโนรถกุล

นามปากกา : ปิ่นไม้

1.จุดกำเนิดของนามปากกามาจากหนใด

มาจากชื่อเล่นตัวเองค่ะ (สิ้นคิดจริงๆT_T) ปิ่นไม้เป็นเครื่องประดับที่หาได้ทั่วๆไป หรือถ้าหาไม่ได้เอาตะเกียบมาใช้แทนก็คือกัน แต่ก็จะประดับอยู่บนส่วนที่สูงที่สุดของร่างกาย ประมาณว่าถึงตัวเองจะธรรมดาสามัญแค่ไหน ก็จะขอทำให้ดีที่สุด ทำนองนั้นค่ะ

2.ล้วงลับชีวิตส่วนตัว(สักนิด)...ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่คะ

ช่วยที่บ้านขายของค่ะ หรือถ้าให้ตรงอีกนิดก็คือเตะฝุ่นอยู่จ้า

3.เดินทางมาสู่วังวนของคนช่างฝันได้อย่างไรคะ

มันมาทางสายเลือด คุณพ่อเป็นนักอ่านค่ะ สะสมหนังสือไว้เต็มบ้าน เลยได้นิทานบ้างนิยายบ้างมาตั้งแต่เด็กๆ พออ่านมากๆเข้าก็เกิดอยากเป็นคนเล่าเรื่องบ้าง

4.นักเขียนที่ชอบ หนังสือที่ใช่ ขอแบบโดนใจ 3เล่มค่า

ไตรภาคมังกรหยก ของ กิมย้ง

สามก๊กฉบับวณิพก ของ ยาขอบ

ลำเนาลม ของ กิ่งฉัตร

อาจจะขี้โกงไปหน่อย เพราะนับยังไงก็เกิน 3 เล่มแน่ๆ มังกรหยกสามภาคก็ปาเข้าไปยี่สิบเล่มแล้ว แต่ชอบจริงๆนะ

5.ถ้าหากมีปาฏิหารย์หนึ่งข้อ...สาธุ...จะขออะไร

สาธุ... ขอให้บัวที่ปลูกไว้ออกดอกทีเหอะ รอมานานแล้วนะ

6.พระเอกในเรื่องใดของตัวเองที่คิดว่าตรงสเป็กที่ซู๊ดดด เพราะอะไร 

เพิ่งเขียนมาเรื่องเดียว ไม่มีตัวเลือกอ่ะ ไว้ปั่นเรื่องที่สองออกมาก่อนค่อยเลือกได้ไหมคะ

7.ตัวละครไหนในเรื่องของตัวเองที่แสนจะไม๊ชอบ ไม่ชอบ แต่ก็ยังเขียนออกมาได้ เพราะอะไร

เกลี๊ยดเกลียดเด็กแบบหยาค่ะ เป็นคนที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่คนรอบข้างก็ยังคิดถึงเธอในแง่ดีๆ ที่เขียนออกมาได้ เพราะอยากเล่าเหลือเกินว่าคนแบบนี้มีจริงๆอ่ะ

8.ก็อกๆ มีใครมาเคาะประตูหัวใจหรือยังจ๊ะ

ว่าง ร้าง อย่าว่าแต่เคาะประตูเลยค่ะ เดินผ่านยังไม่มีเลย T_T

9.ถ้าอย่างนั้นลองบอกนิยามความรักในแบบฉบับสีส้มหน่อยสิคะ

ความรักที่ไม่แสบตาเกินไปที่จะมอง

10.แง้มนิดๆ สำหรับเคล็ดลับในการเขียนนิยายให้สนุกในแบบฉบับของตัวเองค่ะ

อ่านมากๆค่ะ ตอนนี้ก็พยายามอยู่ค่ะ

11.สุดท้ายนี้...อยากฝากฝังอะไรไว้ในอ้อมอกอ้อมใจคนอ่านบ้างคะ

ขอฝากเนื้อฝากตัวและผลงานไปในคราวเดียวเลยแล้วกันค่ะ (*v*) รักคนอ่านน้า~