รายละเอียด : เจ้าสาวร้ายเดียงสา

จะต้องร้าย จะต้องยั่ว เธอก็จะทำ เพราะเธอไม่อยากเสียเขาไปให้ใคร

อโณณา ตกหลุมรักพี่ชายเลี้ยงของตัวเองมานานกว่าหกปี...

เมื่อวันหนึ่งเขาเดินเข้ามาบอกทุกคนในบ้านว่าเขากำลังจะหมั้น

เธอไม่มีทางยอมให้เขาไปได้กับผู้หญิงที่มาทีหลังเธอ

จะต้องยั่ว จะต้องเย้า จะต้องเป็นนางยั่ว หรือจะเป็นนางมาร

เธอก็จะทำ...

ชิตชล ไม่เคยคิดว่าน้องสาวที่เขาเคยเอ็นดูจะกลายร่างเป็นนางมารหน้าใส...

เธอร้าย เธอยั่ว

ทำให้เขาตกไปในกับดักพรหมจรรย์

เธอจะต้องรับผิดชอบกับการกระทำทั้งหมดให้สาสมกับความร้ายนั่น

โปรยปราย

อโณณาตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงเกือบเที่ยงคืน หลังจากที่เธอหลับยาว เธอรู้สึกร่างกายปวดหนึบไปหมด โดยเฉพาะตรงบางส่วนที่ช้ำระบม...จากการถูกเสียดสี กระแทกกระทั้นมาอย่างหนักหน่วง
อาจจะเป็นเพราะเธอไปโกหกบิดาเลี้ยงไว้ แล้วเธอวางแผนร้ายกาจกับชิตชลมันทำให้เธอเกิดอาการตัวร้อนจะจับไข้ขึ้นมาจริงๆ
ขณะที่รู้สึกแย่ๆ ลุกก็ลุกไม่ไหว เสียงเคาะประตูห้องของเธอก็ดังขึ้น ใคร? อโณณารู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมด เสียงของเธอแหบเครือ
“คะ ใครคะ?”
ประตูเปิดเข้ามาก่อนที่เธอจะทันพูดจบด้วยซ้ำ เขาก้าวไม่กี่ก้าวก็มาถึงเธอที่เตียง อโณณาอ้าปากค้าง ขณะที่พยายามเรียกสติ มองจ้องหน้าเขา เธอฝันไปหรือเปล่า?
“เป็นอะไร? เห็นพ่อบอกว่าอ้อนไม่สบาย”
เสียงทุ้มนั้นถามห้วนๆ ไร้ความอ่อนโยนเหมือนอย่างเคย อโณณายังคงนั่งงงๆ เพราะพิษไข้ เขาเม้มปากเล็กน้อยแล้วทรุดลงนั่งบนเตียงของเธอ เตียงยวบลงตามน้ำหนักตัวเขา เธอเห็นหน้าเขาจากไฟสีเหลืองอ่อนที่เป็นแสงจากโคมไฟที่เปิดไว้หัวเตียง เห็นว่าเขาคิ้วขมวดแน่น หน้าตาของเขาดูดุดันมาก
หรือว่าเขารู้...ว่าเธอทำแผนการจะจับเขาเข้าสู่บ่วงด้วยพรหมจรรย์ของเธอ