รายละเอียด : ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่)

ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่)

เมื่อ ‘โม่หราน’ จักรพรรดิท่าเซียนจวินที่ผู้คนกล่าวขานว่าโหดเหี้ยมอำมหิต ได้ย้อนอดีตมาอยู่ในร่างตนเองช่วงอายุสิบหกปี ช่วงเวลาที่ความชั่วร้ายเลวทรามทั้งหมดในชีวิตเขายังไม่เกิดขึ้น และคนสมควรตายที่เขาแสนเกลียดชังผู้นั้นก็ยังอยู่ ‘ฉู่หวั่นหนิง’ ยังเป็นอาจารย์ของเขาเช่นเดิม

เป็นเรื่องราวของโม่เวยอวี่ พระเอกที่ตายแล้วย้อนอดีตมาช่วงเด็กก่อนจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นจนทำให้เปลี่ยนไปคนละคน ฉู่หวั่นหนิงนายเอกเป็นซือจุน อาจารย์ของพระเอก ชีวิตวัยเด็กพระเอกก็ล้มลุกคลุกคลานจนกระทั่งมาคำนับอาจารย์ นายเอกเคยช่วยชีวิตพระเอกตอนยังเป็นแค่เด็กเล็กๆ แต่เพราะยังเล็กเนี่ยแหละความทรงจำพระเอกตอนนั้นเลยเป็นแค่ภาพเลือนราง พอเห็นหน้านายเอกก็รู้สึกติดใจว่าเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่ไม่ได้ถามออกไป นายเอกโตมาให้ละเรื่องทางโลกมีแต่ความรู้สึกว่างเปล่า บำเพ็ญเพียรอย่างเดียวเมื่อพบกับจิตใจที่ดีงาม รอยยิ้มสว่างสดใสและความเด็ดเดี่ยวของพระเอกทำให้นายเอกใจสั่น เริ่มบทแรกจะเกริ่นถึงโม่หรันตอนขึ้นเป็นจักรพรรดิ

เนื้อหาปกหลัง : ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 10 (พิมพ์ใหม่)

"หว่านหนิง"
โม่หรานยิ้ม สิ่งที่เอ่อทันในดวงตาดำ
แซมประกายม่วง
คือความรักลึกซึ้งที่หมักบ่มมาสองชาติ
ยามนี้เผยออกมาท่ามกลางธารดารา อันเจิดจรัส
"สุขสันต์วันเกิด มีสุขตลอดไป"
โม่หรานรู้ว่าเขาจะเอ่ยคำพูดนี้
กับฉู่หว่านหนิงไปจนชั่วชีวิต
กระทั่งเส้นผมดุจหิมะโปรย
คิ้วดุจย้อมเกล็ดน้ำค้าง
เขาก็จะปกป้องไฟกองนี้ของเขาไว้ให้ดี
ครั้งนั้นเสียใจที่เข้าใจท่านเมื่อสาย
ชีวิตที่เหลือขอปกป้องท่าน
ให้สงบสุขตราบชั่วนิรันดร์

"ขอบคุณเจ้า โม่หราน"
ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ ไม่ว่าเป็นบุคลิกใด
ดวงจิตดวงใด ล้วนขอบคุณเจ้า
ขอบคุณที่เจ้ายังอยู่ ขอบคุณที่เจ้ามอบ
วันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตให้ข้า
แต่ก่อนข้ามีอาจารย์ แต่การฉลองวันเกิด
ตอนนั้นมิได้เกิดจากความจริงใจ
แต่ก่อนเจ้ามีมารดา ทว่าชีวิตลำเค็ญยิ่งนัก
แม้แต่ข้าวสักมื้อก็ไม่มีกิน
บัดนี้ ทุกอย่างล้วนผ่านไปแล้ว
ข้าเองก็จะจดจำวันที่เจ้าเกิดเอาไว้
วันนั้น ข้ายังอยู่ในวัด
ยังไม่รู้ว่าธุลีแดงเป็นเช่นไร
ทั้งไม่รู้ว่าในโลกนี้จะมีคนที่
ปกป้องข้าไปจนชั่วชีวิต
แต่ทุกปีจากนี้ไป ข้าจะอยู่กับเจ้าเสมอ
นับจากนี้ ล้วนอยู่เป็นเพื่อนเจ้า