รายละเอียด : ตำนานรักอสูรร้าย เล่ม 1-2 (2 เล่มจบ)

ตำนานรักอสูรร้าย เล่ม 1-2 (2 เล่มจบ)

เมื่อเหล่าอสูรร้ายแห่งบรรพกาลผู้ถนัดแต่การใช้กำลัง ถึงคราวถูกกำราบให้หมอบราบอยู่แทบเท้าเหล่าปีศาจสาว

บุปผาพิษโฉมสะคราญ "ซิน ซิน" ปีศาจบุปผาแห้งเหี่ยวจอมเจื้อยแจ้ว กลายเป็นดอกไม้โปรดที่ "เจี๋ยผาน" ราชาอสูรเถาอู้คอยเลี้ยงดู แต่ไม่รู้ว่าต้อง "ขุน" นางอีกนานเท่าไร กว่าที่นางจะบานสะพรั่งพอให้เขาแตะต้องได้สมใจ!

ปีศาจสาวยอดดวงใจ "ตี้เจียง" ราชาอสูรอุ่นตุ้นจอมเกียจคร้านผู้ที่รับดูแล "เป้ยเชี่ยนเชี่ยน" ปีศาจหอยมุกม่วงอย่างไม่เต็มใจ พอนางฟื้นขึ้นมาก็หาว่าเขาซกมก! เห็นแก่ที่นางทำอาหารอร่อย นางจะ "ทำความสะอาดร่างกาย" เขาอย่างไรก็เชิญ!

กิ่งหลิวสยบมาร เมื่อ "ซื่อเอ้อ" อสูรบรรพกาลยงฉีได้รับบาดเจ็บจนต้องหนีมารักษาอาการยังแดนมนุษย์ ที่นั่นเขาพบ "หลิ่วซั่นซั่น" กิ่งหลิวในแดนพุทธขอเพียงเขาได้กินนาง ร่างกายก็จะฟื้นฟูพลังคืนมาได้รวดเร็ว ทว่าจากที่อยากกินนางลงท้องจนน้ำลายสอ ไม่รู้เหตุใดจึงกลายเป็นอยาก "กิน" อย่างอื่นแทนเสียได้เล่า!

คำนำ : ตำนานรักอสูรร้าย เล่ม 1-2 (2 เล่มจบ)

(เล่ม1) ปีศาจสาวน้อยร่างบอบบางขนาดนี้ เทาเที่ยกลับเห็นเป็นราชาปีศาจมารม่วงไปเสียได้ทำให้เขานึกวาดหวังว่าจะได้เห็นนักรบลึกลับที่ทำให้เผ่ามังกรทะเลบูรพาต้องหนีหัวซุกหัวซุน ร่างผอมบางชนิดที่ลมพัดก็แทบจะปลิวเช่นนี้ เขาซัดเปรี้ยงเดียวก็หมดท่าแล้วกระมัง

ตี้เจียงจงใจแผ่กลิ่นอายและแรงกดดันของอสูรร้ายบรรพกาลออกไปอย่างเต็มที่ เฝ้ารอให้ "ราชาปีศาจมารม่วง" ที่ทำให้เขาผิดหวังตนนี้ร้องไห้โฮอ้อนวอนขอชีวิตขึ้นมา ปีศาจสาวน้อยขมวดคิ้วอย่างทรมานตามที่คาด แต่มิใช่เพราะว่าตกใจกลัวหรือเจ็บปวดจากพลังกดดัน หากแต่เป็น "เหม็นจัง" รอยยิ้มลำพองใจและโหดเหี้ยมของตี้เจียงค้างอยู่บนใบหน้า อึ้งตะลึงงันกับถ้อยคำสองพยางค์นั้นของนาง

(เล่ม2) ตั้งแต่ชื่อเอ้ออุ้มนางออกมาจากคุกขึ้นรถม้าหรูหราของเขาแล้วก็ไม่ได้หยุดยั้งที่จะลวนลามนางเลย ทุกครั้งที่หลิ่วชั่นชั่นจะเอ่ยปากพูดอะไร เขาก็จะชิงปิดผนึกริมฝีปากของนางไว้ด้วยจูบเสมอ จนตอนหลังนางจึงได้แต่กัดฟันก้มหน้าไม่พูดอะไรอีก

นางไม่ติดใจสงสัยเลยกับคำพูดของชื่อเอ้อที่บอกว่าอยากกินนาง แค่เพราะการกระทำของเขาก็บรรยายได้เพียงคำว่า "อยากได้จนน้ำลายไหลยืด" แบบที่มิได้แสดงความปรารถนาทางเพศชัดเจน ในสายตาของเขา นางก็เหมือนกับอาหารชั้นเลิศที่สดใหม่และหอมหวนจานหนึ่งที่ถึงจะไม่ได้กินอย่างเต็มคราบก็ขอให้ได้ดอมดมหรือลามเลียรสชาติแก้หิวไปก่อน