รายละเอียด : กลับบ้านพวกท่านไปเถอะ ลำนำกระดิ่งสีเงิน

กลับบ้านพวกท่านไปเถอะ ลำนำกระดิ่งสีเงิน

อิ๋นหลิง เด็กสาววัยปักปิ่น ต้องอยู่บ้านเพียงลำพังเมื่อพ่อของเธอไปหายอดดวงใจ และพี่ชายก็ออกตามหาพ่ออีกที แต่ความสงบหาได้มีไม่ เมื่อหนุ่ม ๆ เข้ามาวนเวียนกับนางอย่างหาทางเลี่ยงไม่ได้ บ้างนอนพะงาบอยู่หน้าบ้าน บ้างนอนถูกพิษเจียนตายวันฝนพรำ ทะลุหน้าต่างจนของพังพินาศ หรือแม้กระทั่งทะลุหลังคาลงมาจนเป็นรู บ้านที่เธอรักเริ่มวุ่นวายขึ้นเมื่อบุรุษรูปงามทั้งสี่หาได้แยกย้ายกลับไปที่บ้านของตน กลับสิงสู่บ้านของเธอราวสัมภเวสี ได้แต่พูดไปว่า "กลับบ้านของพวกท่านไปซะ!!"

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : กลับบ้านพวกท่านไปเถอะ ลำนำกระดิ่งสีเงิน

"ความเหงาฆ่าคนได้" เห็นทีอาจจะใช้ไม่ได้กับทุกคนเพราะนางเอกเรื่องนี้อยู่คนเดียวได้อย่างสตรองเหลือเกิน แต่โดดเดี่ยวได้ไม่นานก็มีคนแวะเวียนมาทลายกำแพงความอ้างว้าง อ่อ กำแพงบ้านด้วย ให้คลายความเหงาไปบ้างเอ๊ะ...หรือว่ารำคาญกันแน่

คนรอบตัวบทจะมาก็มาดีๆ ไม่ได้ ประตู หน้าต่าง หลังคา หน้าบ้านมาทุกทิศทาง ปล่อยให้ตายก็กลัวเป็นบาปตามมาหลอกหลอนชาติหน้า แต่เมื่อช่วยแล้วก็สิงเป็นผีบ้านผีเรือน ตาบ้าเอ๊ย กลับๆ บ้านพวกเจ้าไปซะ

1168