รายละเอียด : Impyrium อิมพีเรียมมหาศึกอาณาจักรเวทมนตร์

Impyrium อิมพีเรียมมหาศึกอาณาจักรเวทมนตร์

สัตว์ประหลาด ตัวหนึ่งเข้ามาในโถงผู้ก่อตั้งตอนตีสาม ไวย์ตนนี้อาจสวมชุดยาวและแว่นตาแบบนักวิชาการ แต่ยังไงก็ถือเป็นสัตว์ประหลาดอยู่ดี ก็จะเรียกเป็นอื่นได้อย่างไรในเมื่อมันอยู่ในร่างหมาป่าสูงแปดฟุตที่เดินสองขา

แม้เห็นภาพที่น่าตกใจนี้ พลทหารมาร์คัส ฟินซ์ก็ยังอยู่ในท่าเตรียมพร้อมรับคำสั่ง คางเชิด ไหล่ผึ่ง ปืนยาวพาดอยู่บนอินทรธนู ทหารผู้พิทักษ์อาณาจักรไม่จ้องมอง ไม่หลังค่อม ไม่ยุกยิก ต่อให้สัตว์ประหลาดโผล่มาก็ตาม

แต่มาร์คัสไม่ใช่เครื่องจักร เมื่อเขาจำร่างที่เดินเคียงข้างไวย์ตนนั้นได้หัวใจก็เต้นเร็วขึ้นไปอีก ลอร์ดเบซิส เฟเรจีนเป็นโอรสองค์เดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ของเทพธิดาจักพรรดินี หลายคนบอกว่าเขาเป็นชายผู้มีความสำคัญมากที่สุดในอิมพีเรียม

โชคดีสำหรับมาร์คัสที่โถงผู้ก่อตั้งยาวถึงสามร้อยฟุตจากทางเข้าที่มีเสาหินขนาบจนถึงห้องนิรภัยใหญ่ เขาจึงมีเวลาชื่นชมวาระพิเศษนี้และแอบดีใจอยู่ลึกๆ เพิ่งเริ่มปีใหม่ได้ไม่กี่ชั่วโมง เขาก็ได้เห็นไวย์ตนแรกในชีวิตและสมาชิกราชวงค์คนแรกในชีวิตแล้ว ปีนี้ต้องดีมากแน่ๆ เมื่อคนกับไวย์เดินเข้ามาใกล้ขึ้นมาร์คัสก็พยายามเลือกว่าใครดูน่าตื่นตาตื่นใจมากกว่ากัน ลอร์ดเฟเรจีนหรือสัตว์ประหลาด

ความเป็นเด็กในตัวเขาเอนเอียงไปหาสัตว์ประหลาดไวย์รับใช้เฟเรจีนมาตั้งแต่สมัยมินาที่หนึ่ง แต่แทบไม่มีใครพบเห็นพวกมันในบริเวณอื่นของอิมพีเรียม พวกพ่อแม่ในหมู่บ้านของเขาชอบหยิบยกไวย์มาขู่ลูกที่ไม่เชื่อฟัง "เข้านอนเสียดีๆ ไม่อย่างนั้นไวย์จะมาจับตัวไปกริสแลนด์!"

สารบัญ : Impyrium อิมพีเรียมมหาศึกอาณาจักรเวทมนตร์

• บทที่หนึ่ง เฮเซิล
• บทที่สอง ฮ็อบ
• บทที่สาม รถไฟข้ามทวีป
• บทที่สี่ อาหารค่ำกับแมงมุม
• บทที่ห้า โกหกคำโต
• บทที่หก งานน่าเบื่อ
• บทที่เจ็ด ในบ้านของเทพเจ้า
• บทที่แปด ครูกับเรือไต้ฝุ่น
• บทที่เก้า เดอร์วู้ด
• บทที่สิบ สุสานมัจจุราช
• บทที่สิบเอ็ด ดาบประจำตระกูล
• บทที่สิบสอง ระยะพักฟื้น
• บทที่สิบสาม จินตนิมิตพิสดาร
• บทที่สิบสี่ นักท่องเที่ยว
• บทที่สิบห้า เสียงสะท้อน