รายละเอียด : นางยั่วปทุมทอง

นางยั่วปทุมทอง

นางยั่วปทุมทอง หรือกิมปั้งบ๊วย เป็นหนังสือต้องห้ามของจีน หนังสือเล่มนี้ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง บันทึกบางกระแสบอกว่าเป็นผลงามของเฮ้งซี่เจ็ง ฉาบพิษไว้บนกระดาษเพื่อสังหารเงี่ยมซี่พวงผู้เป็นศัตรูคู่แค้น ในเรื่องเต็มไปด้วยบทอัศจรรย์พิลึกพิลั่น ฉากพิศวาสบาดจิตต่อมาค่อยตัดทอนแต่งเติมตีพิมพ์ออกเผยแพร่ ซึ่งกิมปั้งบ๊วยหมายถึงสตรีสามนาง ได้แก่ พัวกิมเน้ย ลี้ปั้งยี้ บ๊วยฮวย หรือดอกเหมย นางยั่วปทุมทองที่ท่านถืออ่านอยู่นี้ แปล-เรียบเรียงจากต้นฉบับของนำเก็งผับ ผู้เป็นนักเขียนจีนคนแรกที่นำวิธีการเขียนแบบยุโรปมาประยุกต์กับนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ของจีน ผลงานส่วนใหญ่ได้รับการแปลเป็นภาษาญี่ปุ่น อังกฤษ และสเปน

ตัวละครสำคัญในเรื่องนางยั่วปทุมทองคือ พัวกิมเน้ย ไม่ใช่บุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ แต่เรื่องราวของนางสืบทองมาหลายร้อยปี ชาวจีนทุกคนต่างรู้จักพัวกิมเน้ย นามของนางเป็นสัญลักษณ์ของความแพศยาร่านราคะ แท้ที่จริงพัวกิมเน้ยเป็นสตรีที่ถูกกดขี่ทำร้าย นางไม่ได้ชั่วช้าแพศยามาแต่กำเนิด ความยากไร้และเคราะห์กรามซ้ำซ้อน บีบบังคับให้นางเดินสู่วิถีทางอีกสายหนึ่ง

ในช่วงชีวิตของนางต้องเผชิญการเหยียบย่ำอัปยศอยู่ร่ำไป ในประวัติศาสตร์อาจไม่มีบุคคลเช่นพัวกิมเน้ยดำรงอยู่ แต่ในสังคมอันแร้นแค้น สตรีที่มีชะตากรรมดุจเดียวกับนางต้องมีไม่น้อย นี่นับเป็นโศกนาฏกรรมของสตรีอ่อนแอในสังคมศักดินาอย่างแท้จริง

นิพนธ์ พรรณราย

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : นางยั่วปทุมทอง

"นางยั่วปทุมทอง" เป็นผลงานสุดคลาสสิกเรื่องหนึ่งแห่งวงการนวนิยายจีน เรื่องราวเล่าถึงชีวิตของอิสตรีนาม "พัวกิมเน้ย" ที่ต้องประสบชะตากรรมอันน่าโศกเศร้ามากมายในชีวิต กลายเป็นเครื่องเล่นแก่เหล่าบุรุษมากหน้าหลายตา ในฉบับแปลไทยนี้ ถอดความและเรียบเรียงโดย "นิพนธ์ พรรณราย" อีกทั้งยังขาดตลอดเป็นเวลานาน ในโอกาสนี้สำนักพิมพ์เทียนตี้จึงถือโอกาสจัดพิมพ์ใหม่ เพื่อเสนอสนองแก่นักอ่านทุกท่าน

สำนักพิมพ์เทียนตี้