รายละเอียด : กระชากรักภรรยารีเทิร์น

กระชากรักภรรยารีเทิร์น

"คุณรังเกียจผมใช่ไหม รังเกียจที่ผมเป็นโรคบ้าๆ นั่น คุณเลยทิ้งผมไปแต่งงานกับไอ้โจนาธาน คุณเห็นผมเป็นตัวตลก หลอกให้รักแล้วก็ทิ้งไป คุณมันผู้หญิงใจง่าย โลเล มีผัวมาแล้วกี่คนล่ะ นับจากผมมาน่ะ" พิลาสินีผลักเขาออกด้วยความโมโหหลังฟังจบ "ฉันแต่งงานมีสามีคนเดียว คือโจนาธาน จนถึงทุกวันนี้"

ได้ฟังว่าเธอมีสามีคนเดียว แทนที่ไทเลอร์จะสงบ แต่เขากลับยิ่งหึงหวงคลุ้มคลั่งมากขึ้น ราวกับพิลาสินีเอาน้ำมันมารดบนกองไฟ "ผัวคุณก็ตายไปแล้ว คุณก็ว่างอยู่ ผมจะเป็นผัวใหม่ให้คุณเอง ผมจะปรนเปรอให้คุณจนอิ่มไม่ต้องการใครหน้าไหนอีก ทำไม ทำไมต้องปฏิเสธ หรือว่ายังเลือกไม่ได้ว่าระหว่างผมกับไอ้สองหมอนั่นจะเอาใครดี" เขาย่างสามขุมเข้าหาเธอ

"คุณก็รู้ว่าผมส่งคุณไปสวรรค์ได้ถึงชั้นสูงสุด" พิลาสินีไม่ไว้ใจเขาแล้ว จึงรีบผละออกห่าง "คุณเมาแล้วพูดจาเลอะเทอะฉันไปก่อนดีกว่า" "เดี๋ยวก่อน" น้ำเสียงผิดหวังของเขาเรียกให้เธอหันกลับมา พิลาสินีจ้องดวงตาสีสนิมแน่วนิ่ง "ปากคุณบอกว่าไม่ได้รังเกียจผม แต่ท่าทางคุณมันฟ้องว่าคิดแบบนั้น"

"ฉันไม่ได้รังเกียจคุณค่ะ แต่คุณไม่มีสิทธิ์จะมาล่วงเกินฉันแบบนี้ ฉันแต่งงานมีสามีแล้ว ไม่อยากให้ใครมาว่าได้" "ผมรู้ว่าคุณมีสามีตามนิตินัยอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ส่วนผมก็เคยมีสิทธิ์ตามพฤตินัยและกำลังจะทำให้มีสิทธิ์ในพฤตินัยอีกครั้ง"

เนื้อหาปกหลัง : กระชากรักภรรยารีเทิร์น

ไทเลอร์ เครก คือเทพบุตรที่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนา มีสิ่งเดียวที่เขาอยากมีไว้ครอบครอง แต่หลุดมือไป นั่นคงเป็น พิลาสินี ทางเส้นขนานระหว่างเขากับเธอกลับเจอจุดยูเทิร์นให้ได้มาพบกันอีกครั้งเขาเปิดตาแล้วค้นหาความจริงบางอย่าง บทลงทัณฑ์ที่คิดไว้ว่าจะแสนร้ายจึงกลายเป็นบทรุกเนียนๆ ที่กลับมาจีบเมียตัวเองอีกครั้ง เพราะมีกาวใจชั้นดียี่ห้อ ‘มาลี’ เด็กหญิงทาสแมวตัวน้อยที่เฝ้าคอยให้สวรรค์พาแด๊ดดี้ของเธอกลับมา!

"คุณลุงขา คุณลุกใจดีเอาพิซซ่ามาส่งอีกแล้วเหรอค่ะ อุ๊ย! วันนี้มีโดนัทของโปรดมาลีด้วยน่ากิ๊นน่ากิน" ไทเลอร์ย่อตัวลง สายตาอยู่ระดับเดียวกับหนูน้อย "ก็แด๊ดรู้ว่าหนูชอบ ก็เลยเอามาให้" มาลียังไม่ทันฟังว่าคุณลุงขาพูดอะไร แต่คนที่ได้ยินชัดเต็มสองหูคือพิลาสินี เธอแหวใส่ทันที "เดี๋ยวก่อนค่ะ ใครเป็นแด๊ดของมาลี อย่ามาพูดจาเหลวไหลตรงนี้นะคะคุณไทเลอร์"

"เหลวไหลหรือเปล่า คุณน่ะแหละรู้ดี" "คุณลุงใจดีที่สุดเลยค่ะ" เด็กหญิงไม่ได้สนใจว่าผู้ใหญ่คุยอะไรกันอยู่ ส่งยิ้มแป้นให้คุณลุงขา ไทเลอร์ยิ้มอย่างมีชัย เขากำลังดึงหนูน้อยเข้ามาใกล้ ความรู้สึกอยากอุ้ม อยากกอดทำให้ไทเลอร์อดไม่ได้ที่จะอุ้มมาลีขึ้นมาจากพื้น แต่พิลาสินีเร็วกว่ามาก รังสีเกรี้ยวกราดของคนเป็นแม่แผ่กระจายผ่านดวงตา

"เอามือออกไปจากลูกสาวฉัน" พิลาสินีแหวใส่ ทว่าเสียงทุ้มต่ำของไทเลอร์ทำให้หญิงสาวที่เข้าใจมาตลอดว่าเธอมีสิทธิ์ในตัวลูกสาวเพียงคนเดียวรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งตัวจากสายตาที่สาดมาราวกับรู้ทัน "ผมเกรงว่ามาลีจะไม่ใช่ลูกสาวของคุณคนเดียวแล้วพิลาสินี" รอยยิ้มเหี้ยมๆ ที่ผุดจากมุมปากด้านขวาทำให้หญิงสาวร้อนใจดั่งไฟลน พิลาสินีพยายามข่มความรู้สึกหวั่นเกรง ถามเสียงสั่นๆ ออกไป "มิสเตอร์เครก คุณหมายความว่ายังไง" "ผมคิดว่ามาลีควรใช้นามสกุลเครกมากกว่า" "คุณไทเลอร์"