รายละเอียด : The Emptiness of Yesterday วันวานอันไร้สาระ

The Emptiness of Yesterday วันวานอันไร้สาระ

ชายหนุ่มผู้ตามหาความรักที่เกิดขึ้นในอดีต จากความล้มเหลวของชีวิตคู่ ภรรยาหนีหน้าจากเขาไปหลังจากใช้ชีวิตร่วมกันมาได้ 3 ปี จากนั้นชีวิตของเขาก็จมปรักและถวิลหาถึงเรื่องราวในวันเก่าๆ การดำเนินชีวิตแต่ละวันจึงเป็นไปอย่างซ้ำซากจำเจและไร้สาระไปวันๆ เวลาผ่านไปเขาเริ่มรู้สึกว่าเขากำลังตกเป็นทาสของอดีต จมอยู่กับความทรงจำที่คอยหลอกหลอน เขาจึงลุกขึ้นหาคำตอบว่าชีวิตที่เหลือต้องการอะไรกันแน่ เขาจึงเดินทางไปยังจุดเริ่มต้นของเรื่องราว นั่นคือสถานที่ที่เขาพบภรรยาครั้งแรก แต่ระหว่างการเดินทางไปยังจุดเริ่มต้นนี้ กลับทำให้เขาพบว่านี่ไม่ใช่จุดเริ่มต้น เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญกับการพลัดพรากจากคนรัก นั่นทำให้เขาเดินทางไปค้นหาจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งมวล ซึ่งระหว่างทางของการค้นหาจากจุดเริ่มต้นไปสู่จุดสุดท้าย ทำให้เขาตระหนักได้ว่า ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเอาอดีตกลับมาเป็นปัจจุบัน และพบคำตอบว่า อดีตมันก็แค่...วันวานอันไร้สาระ

เนื้อหาปกหลัง : The Emptiness of Yesterday วันวานอันไร้สาระ

ชายหนุ่มผู้พยายามเดินทางกลับไป หาอดีตของตนเอง ด้วยความเชื่อที่ว่าการค้นหาอดีตจะช่วยให้ตนเอง ดำรงชีวิตต่อไปได้ในอนาคต ระหว่างจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้ายเต็มไปด้วยความคิดปรุงแต่ง มายาภาพ และจินตนาการ เจือด้วยกลิ่นอายของเพลงแจ๊ส อิมเพรสชั่นนิสม์ ความตาย และการเย้ยหยันคุณค่าของชีวิต

รีวิวโดยนักเขียน : The Emptiness of Yesterday วันวานอันไร้สาระ

ในช่วงเวลาเกือบห้าปี เรื่องราวต่างๆ ทั้งในตัวผมและรอบข้างเปลี่ยนแปลงมากมาย บางสิ่งที่ไม่คาดคิดกลับปรากฏขึ้น บางสิ่งที่เคยคิดคงอยู่กลับสูญสลาย พอมองย้อนหลังก็จะเข้าใจมากขึ้นถึงความเป็นอนิจจังของสรรพสิ่ง หนี่งชั่วโมงในวันนี้่ พอถึงพรุ่งนี้ก็จะกลายเป็นหนึ่งชั่วโมงในอดีต อนาคตที่ไม่รู้จะกลับกลายเป็นปัจจุบัน และปัจจุบันก็จะกลับกลายเป็นอดีตที่น่าอาลัยอาวรณ์ เราทำได้เพียงยอมรับการเปลี่ยนแปลงเท่านั้น ในทุกวันนี้ผมต้องยอมรับว่าในชีวิตที่ผ่านมา ศัตรูตัวฉกาจของตนเองนั้นหาใช่สิ่งใดอื่นภายนอกไม่ แต่กลับเป็นความคิดของตนเอง ความคิดอันเต็มไปด้วยเหตุผล ตรรกะ จินตนาการต อันสลับซับซ้อน ผมไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความคิดช่วยให้ผมมีชีวิตอยู่ในโลกได้ ช่วยให้ผมเข้าใจเรื่องราว แก้ไขปัญหา วางแผนสำหรับอนาคต แต่ในขณะเดียวกันผมลุ่มหลง ติดกับ และจมปลักอยู่กับความคิดตนเองเป็นเวลานานแสนนาน ไม่สามารถก้าวออกไปได้ แม้ในยามที่เข้าใจว่าไม่มีความคิดปรากฏ ในวินาทีถัดมาก็พบว่ามันดักชุ่มแอบโจมตีในยามเผลอ ผมมิอาจสลัดความคิดออกไปได้เลย แต่กลับเล่นเอาเถิดกับมันอยู่ตลอดเวลา ผมได้แต่แอบหวังลึกๆ กับตัวเองว่าในเวลาของชีวิตที่ยังเหลืออยู่ สักวันหนึ่งจะหาทางก้าวข้ามผ่านสภาวะนี้ออกไปได้ หรืออย่างน้อยที่สุด แม้จะทำอะไรไม่ได้เลยก็สามารถน้อมใจให้ยอมรับและร่วมมือกับมันอย่างละมุนละม่อม

วิญญู ไชยวรรณ

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : The Emptiness of Yesterday วันวานอันไร้สาระ

"วิญญู ไชยวรรณ" ตัดสินใจเผยแพร่ผลงาน "วันวานอันไร้สาระ" ผลงานใหม่ที่มาพร้อมกับการเล่าเรื่องที่ยังคงมีเสน่ห์คงเส้นคงวาเฉกเช่นเคย ไม่ต่างจาก "รักแท้ไร้สาระ" ที่เคยได้รับความนิยมอย่างมาก เมื่อหลายปีก่อน และทำให้หลายคนตีความตัวตนของผู้เขียนเพียงเพราะ ชื่อหนังสือมากมากต่อมาก ความงานในการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของใครบางคนที่เติบโตขึ้นหล่อหลอมด้วยประสบการณ์หลากหลายที่พ้นผ่าน บางอย่างคงอยู่ บางสิ่งเสื่อมสูญ บอกเล่าอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมา ทำให้น่าเชื่อได้ว่า "วันวานอันไร้สาระ" ไม่ใช่เรื่องราวที่เต็มไปด้วยการเฝ้าพร่ำพรรณนาถึงอดีตอันไร้สาระ บางที "วันวานอันไร้สาระ" อาจทำให้คุณยอมรับคำตอบในหัวใจที่คุณเคยค้นพบ แต่ยังคงหลีกเลี่ยงจะยอมรับ เพื่อทำให้วันนี้ของคุณพร้อมจะก้าวไปสู่การเผชิญหน้ากับคำตอบใหม่ที่อาจจะเจ็บปวดยิ่งกว่า หากแต่วันวานที่ผ่านพ้นกลับทำให้คุณเผชิญหน้ากับสิ่งที่เป็นได้อย่างเข้มแข็ง และมั่นคง

สำนักพิมพ์ ออน อาร์ต