รายละเอียด : เพลย์บอยร้ายบงการรัก

เพลย์บอยร้ายบงการรัก

กฎเหล็กเพียงข้อเดียวของ ‘ริคาเดล เฮลตัน’ มหาเศรษฐีหนุ่มเนื้อหอมแห่งนิวยอร์ก คือการที่เขาจะไม่มีวันใช้ผู้หญิงซ้ำเป็นครั้งที่สอง แต่ช่วงเวลาเพียงชั่วคืนที่ชายหนุ่มอยู่ร่วมกับหญิงสาวแปลกหน้าที่บังเอิญได้พบ ความทรงจำนั้นกลับเป็นเหมือนสนิมร้ายที่กัดกร่อนจิตใจจนผุพังทีละนิด จนยอมที่จะกลืนน้ำลายตัวเองหลายๆ ครั้ง เพียงเพื่อที่จะได้ตัวเธอมาขึ้นเตียงนอนด้วยอีกสักที ครั้งแรกที่ได้พบเขา ‘อัญชิสา’ ก็รู้แล้วว่าชายหนุ่มคือบุคคลในจินตนาการ ที่จะทำให้ภาพถ่าย ‘ผู้ชายกึ่งนู้ด’ สำหรับการประกวดครั้งสำคัญ สมบูรณ์ที่สุด หญิงสาวจึงทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาเป็นนายแบบ แม้กระทั่งยอมสูญเสียหัวใจ แต่ใครจะคิดว่า เมื่อเธอบังเอิญได้พบเขาอีกครั้ง ริคาเดลกลับทำเหมือนเธอเป็น ‘เชิงอรรถ’ สั้นๆ ที่ไร้ความหมายในชีวิตเขา แล้วยังหวังว่าคนอย่างเธอจะยอมให้เขาได้สมใจอยากอีกน่ะหรือ ไปตายซะเถอะ ไอ้คนบ้า! “ดีใจที่ยังจำกันได้นะ ว่าแต่คุณคงไม่ลืมผมอยู่แล้วใช่ไหม” น้ำเสียงกวนๆ เอ่ยถาม “แต่รู้อะไรไหม... ถ้าอยากชวนผมขึ้นเตียง คุณคงต้องไปหัดจูบมาใหม่” ยกมือลูบปลายคางตัวเองและมองปฏิกิริยาของหญิงสาวไม่วางตา “บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้อยากขึ้นเตียงกับคุณ” โต้กลับทันที แค่นี้หัวใจเธอก็เต้นรัวเร็วราวกับคนวิ่งแข่งร้อยเมตรมาอย่างไรอย่างนั้น อยากจะผลักเขาออกไปให้ไกลนัก แต่ดันไม่มีแรงพอ “เอาเป็นว่าผมจะเชื่อก็แล้วกัน แต่ดูเหมือนว่าคุณจะชอบจูบของผมอยู่นะ”

เนื้อหาปกหลัง : เพลย์บอยร้ายบงการรัก

กฎเหล็กเพียงข้อเดียวของ "ริคาเดล เฮลต้น" มหาเศรษฐีหนุ่มเนื้อหอมแห่งนิวยอร์ก คือการที่เขาจะไม่มีวันใช้ผู้หญิงซ้ำเป็นครั้งที่สอง แต่ช่วงเวลาเพียงชั่วคืนที่ชายหนุ่มอยู่ร่วมกับหญิงสาวแปลกหน้าที่บังเอิญได้พบความทรงจำนั้นกลับเป็นเหมือนสนิมร้ายที่กัดกร่อนจิตใจจนผุพังทีละนิด จนยอมที่จะกลืนน้ำลายตัวเองหลายๆ ครั้งเพียงเพื่อที่จะได้ตัวเธอมาขึ้นเตียงนอนด้วยอีกสักที ครั้งแรกที่ได้พบเขา "อัญชิสา" ก็รู้แล้วว่าชายหนุ่มคือบุคคลในจินตนาการที่จะทำให้ภาพถ่าย "ผู้ชายกึ่งนู้ด" สำหรับการประกวดครั้งสำคัญ สมบูรณ์ที่สุดหญิงสาวจึงทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้ได้เขามาเป็นนายแบบ แม้กระทั่งยอมสูญเสียหัวใจ แต่ใครจะคิดว่า เมื่อเธอบังเอิญได้พบเขาอีกครั้งริคาเดลกลับทำเหมือนเธอเป็น "เชิงอรรถ" สั้นๆ ที่ไร้ความหมายในชีวิตเขา แล้วยังหวังว่าคนอย่างเธอจะยอมให้เขาได้สมใจอยากอีกน่ะหรือ ไปตายซะเถอะ ไอ้คนบ้า "ดีใจที่ยังจำกันได้นะ ว่าแต่คุณคงไม่ลืมผมอยู่แล้วใช่ไหม" น้ำเสียงกวนๆ เอ่ยถาม "แต่รู้อะไรไหม ถ้าอยากชวนผมขึ้นเตียง คุณคงต้องไปหัดจูบมาใหม่" ยกมือลูบปลายคางตัวเองและมองปฏิกิริยาของหญิงสาวไม่วางตา "บอกแล้วไงว่าฉ้นไม่ได้อยากขึ้นเตียงกับคุณ" โต้กลับทันที แค่นี้หัวใจเธอก็เต้นรัวเร็วราวกับคนวิ่งแข่งร้อยเมตรมาอย่างไรอย่างนั้น อยากจะผลักเขาออกไปให้ไกลนัก แต่ดันไม่มีแรงพอ "เอาเป็นว่าผมจะเชื่อก็แล้วกัน แต่ดูเหมือนว่าคุณจะชอบจูบของผมอยู่นะ"