รายละเอียด : เล่าเรื่องความหลัง

เรื่องต่างๆ ในหนังสือเล่มนี้ เขียนเมื่ออายุแปดสิบถึงแปดสิบเจ็ดปี ซึ่งอยู่ในวัยชรา เปรียบเหมือนกาลเวลาที่เข้าสู่เวลา โพล้เพล้ คือเป็นเวลาพลบค่ำ หรือจวนค่ำ ตะวันตกดิน ความมืดเข้ามาแทนที่

ชีวิตเราก็เช่นนั้น เริ่มจากทารก เดินทางไปสู่ความชรา และหมดสภาพไปในที่สุด

คุณวาทิน ปิ่นเฉลียว บรรณาธิการหนังสือ ต่วย'ตูน ซึ่งเป็นมิตรแท้ เป็นผู้ที่คอยกระตุ้นเตือนผู้เขียนให้เขียนสิ่งที่รู้ เป็นประสบการณ์ถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือไว้ให้คนรุ่นหลังได้ทราบ ไม่ปล่อยให้เรื่องสูญหายไปโดยเปล่าประโยชน์ และเขาเป็นกำลังใจอยู่ตลอดเวลาทั้งๆ ที่เราเป็นโรคอย่างเดียวกัน ก็อยากให้ทำสิ่งที่เพลิดเพลินจะได้ไม่คิดถึงความทุกข์ทรมานที่เกิดจากโรค เราจึงเป็นคนสนุกกับงาน

คำนำ : เล่าเรื่องความหลัง

เรื่องต่างๆ ในหนังสือเล่มนี้ เขียนเมื่ออายุแปดสิบถึงแปดสิบเจ็ดปี ซึ่งอยู่ในวัยชรา เปรียบเหมือนกาลเวลาที่เข้าสู่เวลา โพล้เพล้ คือเป็นเวลาพลบค่ำ หรือจวนค่ำ ตะวันตกดิน ความมืดเข้ามาแทนที่

ชีวิตเราก็เช่นนั้น เริ่มจากทารก เดินทางไปสู่ความชรา และหมดสภาพไปในที่สุด

คุณวาทิน ปิ่นเฉลียว บรรณาธิการหนังสือ ต่วย'ตูน ซึ่งเป็นมิตรแท้ เป็นผู้ที่คอยกระตุ้นเตือนผู้เขียนให้เขียนสิ่งที่รู้ เป็นประสบการณ์ถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือไว้ให้คนรุ่นหลังได้ทราบ ไม่ปล่อยให้เรื่องสูญหายไปโดยเปล่าประโยชน์ และเขาเป็นกำลังใจอยู่ตลอดเวลาทั้งๆ ที่เราเป็นโรคอย่างเดียวกัน ก็อยากให้ทำสิ่งที่เพลิดเพลินจะได้ไม่คิดถึงความทุกข์ทรมานที่เกิดจากโรค เราจึงเป็นคนสนุกกับงาน

คุณวาทินเป็นเพื่อนอุปการะ เขาจึงชวนให้เขียนเรื่องนี้ เรื่องนั้นอยู่เสมอ แม้แต่เรื่องผี เขาก็ขอให้ผู้เขียนเขียนตามที่เคยฟังมาจากคนรุ่นเก่า ก็เขียนให้เท่าที่นึกได้ และเป็นเรื่องผีมีสาระ ไม่ใช่เอาแต่แลบลิ้นปลิ้นตาหลอกอย่างเดียว เรื่องสุดท้ายที่เขาอยากให้เขียนก็คือ เรื่องของตัวเอง ซึ่งผู้เขียนไม่ชอบเลย แต่เขากลับชอบให้เขียนต่อไปเรื่อยๆ เล่าเรื่องความหลัง จึงได้เกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้ ไม่ทราบว่าผู้อ่านจะชอบอย่างที่เขาชอบหรือเปล่า แต่เท่าที่ทราบ ผู้อ่านส่วนมากก็ว่ามีสาระ ไม่เสียเวลาอ่าน ซึ่งทำให้ผู้เขียนมีกำลังใจมากยิ่งขึ้น ทั้งๆ ที่บางคราวอยากจะนอนมากกว่านั่งหลังแข็งเขียนหนังสืออยู่คนเดียวในเวลาดึกสงัด

คุณวาทินจากไปก่อน เพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงความเป็นมิตรแท้ ผู้เขียนขออุทิศประโยชน์อันจะพึงได้จากหนังสือเล่มนี้ จงเป็นกุศลส่งผลให้เขาเป็นสุขในสัมปรายภพด้วยเทอญ

ส.พลายน้อย

ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ประจำปี ๒๕๕๓

สารบัญ : เล่าเรื่องความหลัง

• ๑. รับเสด็จครั้งแรก
• ๒. เห็นสะเก็ดระเบิดครั้งแรก
• ๓. ยุวชนทหาร
• ๔. ผจญภัยในบ้านเพื่อน
• ๕. ก๋วยเตี๋ยวสมัยสงคราม
• ๖. พระรามลงสรง
• ๗. ถูกบังคับให้เล่นรำตัด
• ๘. รายได้วันเด็ก
• ๙. ค่าของเงิน
• ๑๐. สตางค์มีรู
• ๑๑. ต้นสกุลของ ชิต บุรทัต
• ๑๒. ค่าของเงินเฟื้อง
• ๑๓. หนีวงเหล้าเข้ากรุง
• ๑๔. วัยโพล้เพล้
• ๑๕. นึกถึงช้าง
• ๑๖. เพลง ออลด์ แล็ง ไซน์
• ๑๗. รู้จักนักเขียนเก่า
• ๑๘. นาครเขษมที่ผมรู้จัก
• ๑๙. หมาที่รัก
• ๒๐. คนกินนมหมา
• ๒๑. ความจงรักภัคดีของหมา
• ๒๒. หมาบรรดาศักดิ์
• ๒๓. คุณทองแดง
• ๒๔. สุนัขวังหลวง
• ๒๕. ความคิดของลิง
• ๒๖. เคยมีาแล้ว ยิงนักการเมืองระดับอภิมหาบิ๊ก
• ภาคผนวก : ภูตผีปีศาจ
• ดัชนีค้นคำ

เนื้อหาปกหลัง : เล่าเรื่องความหลัง

สารพัดเรื่องเก่าเล่าจากคนร่วมสมัย

รับเสด็จ ร.๘ - ร.๙

เป็นยุวชนทหาร

เที่ยวบ้านเพื่อนที่กรุงเทพฯ

สตางค์สมัยก่อน

รู้จักนักเขียนเก่า

เรื่องของหมา

เรื่องผีที่เล่าลือกันมานาน ฯลฯ