รายละเอียด : พยัคฆ์มาเฟีย

พยัคฆ์มาเฟีย

เป็นเรื่องราวของ เขมณี ภัทรพล สาวสวยชาวไทยทีต้องเผชิญกับชะตาชีวิตที่พลิกผัน เมื่อครอบครัวล้มละลาย ชีวิตที่เคยสุขสบายไม่ต่างจากคุณหนูจึงต้องระหกระเหินเดินทางไปทำงานในต่างแดน แต่โชคชะตาก็ไม่ได้เลวร้ายเสียทีเดียวนัก เพราะที่นั่นเธอได้พบกับ ลีโอ ลาซิโอ การ์เซีย ชายหนุ่มรูปงามเจ้าของฉายาพยัคฆ์มาเฟีย เขาคือบุตรชายของผู้ทรงอิทธิพลอันดับหนึ่งในยุโรป ลีโอได้ให้ความช่วยเหลือเขมณีในคราวที่เธอไม่อาจสะสางเรื่องหนี้สินได้ ก่อนที่เขาจะทวงสิทธิ์ในฐานะเจ้าหนี้ ด้วยการเสนอให้เขมณีเป็นเลขาฯ ส่วนตัวแน่นอนว่าคงไม่ใช่แค่เพียงเรื่องงาน แต่ด้วยความงามของเขมณีทำให้หัวใจของพยัคฆ์มาเฟียผู้นี้เต้นไม่เป็นจังหวะ ทั้งที่ไม่เคยอ่อนไหวให้สตรีนางใดมาก่อน ขึ้นชื่อว่ามาเฟียแล้วคงไม่ต้องจีบให้เสียเวลา ลีโอจึงวางแผนเดินเกมรักอย่างฉับพลันชนิดที่ไม่ยอมให้เขมณีได้ทันตั้งตัว แต่มีหรือที่เธอจะยอมตกเป็นนางบำเรอง่ายๆ มาไม้นี้ก็ต้องหนีเอาตัวรอดก่อนนะสิ แต่กลับกลายเป็นว่ายิ่งหนี อีกฝ่ายยิ่งอยากได้ เขมณีจะรอดพ้นกรงเล็บของพยัคฆ์มาเฟียหรือไม่ ลำพังตัวเองยังจะเอาไม่รอด หัวใจเจ้ากรรมดันไปมีใจให้เขาเสียนี่ ก็หล่อเสียขนาดนี้ ไม่ว่าใครก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดาไม่ใช่เหรอ เรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร ลีโอจะได้ครอบครองทั้งตัวและหัวใจเขมณีหรือไม่ เราต้องตามไปลุ้นพร้อมๆ กันแล้วค่ะ

เนื้อหาปกหลัง : พยัคฆ์มาเฟีย

หม่อมหลวงเขมณี คือเป้าหมายที่เสือหนุ่มต้องการขย้ำ แต่ความโอหังในสายเลือดมาเฟียทำให้ ลีโอ ลาซิโอ การ์เซีย แสดงออกในสิ่งตรงกันข้าม เขาไม่เดินหน้าจีบเพียงแต่นั่งนิ่งๆ แล้วใช้สมองวางแผนให้คุณหนูตกอับที่กำลังตกระกำลำบากกลายมาเป็นลูกหนี้สาว ภาพลักษณ์นักบุญที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจึงไม่สามารถปกปิดรอยยิ้มร้ายกาจนั้นไว้ได้! 

คุณต้องการอะไร ผมบอกจุดประสงค์ของตัวเองแล้วชัดเจน ต่อให้หล่อนถามใหม่เป็นร้อยรอบ ลีโอก็มีเพียงคำตอบเดียวให้เธอและครั้งนี้เขาเอาจริง หมายความว่า ตัวคุณเป็นสิทธิ์ของผมหนึ่งปี ตัวฉันงั้นเหรอ หนึ่งปี สาวเจ้าถามย้ำ ลมแทบจับ หมายความรวมถึงอะไรบ้างที่ต้องเป็นของเขา ใช่ ไม่เข้าใจตรงไหนก็ถาม คุณต้องการให้ฉันเป็นคนรับใช้อย่างนั้นใช่ไหม เขมณีถามย้ำอีกครั้ง ผมยังนึกไม่ออกว่าจะให้คุณทำอะไรดี แต่ที่แน่ๆ คุณต้องไปอยู่กับผมเป็นเวลาหนึ่งปี ไม่ได้ ฉันมีงานต้องทำ ไม่ยาก ก็แค่ยื่นเรื่องลาออก แล้วเตรียมตัวให้พร้อม ลีโอพูดง่ายๆ เพราะเขาไม่เห็นว่ามันจะเป็นเรื่องยุ่งยากตรงไหน