รายละเอียด : สยบรัก ทัณฑ์หัวใจ (ซีรี่ส์ชุด มาเชรียอดรัก)

สยบรัก ทัณฑ์หัวใจ (ซีรี่ส์ชุด มาเชรียอดรัก)

เรื่องราวของ ลูเชียส เรแกน เฟย์ นักธุรกิจหนุ่มที่ได้รับการยกย่องให้เป็นเจ้าพ่อแห่งวงการอสังหาริมทรัพย์ ด้วยความสำเร็จในทุกๆ ด้าน เพื่อนรักของเขาจึงไว้วางใจฝากฝัง แพรพลอย ลูกสาวเพียงคนเดียวเอาไว้ให้เขาดูแลก่อนที่จนจะสิ้นใจ ครั้งแรกที่ลูเชียสได้พบเธอ เขาก็รู้ตัวแล้วว่าเด็กสาวตรงหน้ากระตุ้นความปรารถนาในกายเขาให้รุ่มร้อน และฉุดเขาให้ตกลงไปในหลุมรักชนิดที่ยากจะถอนตัวได้ แต่เธอคือลูกสาวเพื่อน เขาจึงได้แต่สั่งการให้ลูกน้องคอยเฝ้าติดตามและดูแลแทน หากวันคืนที่ผันผ่านลูเชียสกลับไม่อาจลืมภาพของแพรพลอยได้ สุดท้ายความต้องการที่ซ้อนเร้นอยู่ภายในก็เป็นฝ่ายชนะ ชายหนุ่มตัดสินใจต้อนเธอทีละน้อยแล้วครอบครองแพรพลอยตามที่ต้องการ แต่ใครจะคิดล่ะว่าความสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนนั้น จะนำพามาซึ่งภาระและความผูกพันที่พวกเขาทั้งสองจะต้องร่วมกันรับผิดชอบ ด้วยอนุภาพแห่งรักจะช่วยให้แขาและเธอข้ามพันอุปสรรคและเส้นทางรักที่สลัวรางด้วยม่านหมอกได้หรือไม่ แพรพลอยจะเปิดใจรับลูเชียสเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแน่หรือ คำตอบทั้งหมดรอคอยคุณอยู่ในเล่มแล้วค่ะ

เนื้อหาปกหลัง : สยบรัก ทัณฑ์หัวใจ (ซีรี่ส์ชุด มาเชรียอดรัก)

ลูเชียส เรแกน เฟย์  นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และซีอีโอหนุ่มเจ้าของกิจการห้างสรรพสินค้าขนาดยักษ์ ที่เผลอไปปันใจให้  แพรพลอย  ลูกสาวของเพื่อนสนิทตั้งแต่แรกเห็น อสรพิษร้ายยากจะควบคุมตนเองไม่ให้ออกฤทธิ์ยามอยู่ใกล้กระรอกน้อยอย่างเธอ แต่ก็ต้องแสร้งเป็นคุณอาลูซที่แสนดีให้หญิงสาวตายใจ และเมื่อโอกาสมาถึงตัว มีหรือเขาจะไม่รีบรับไว้ อาลูซคนนี้จะทำทุกทางให้แพร์รี่น้อยเป็นของเขาด้วยความเต็มใจ! "ถูแค่ตรงนี้จะสะอาดหรือ" "แค่หลังของคุณ แพรก็ปวดแขนแล้วนะคะ ตรงไหนแพรเอื้อมไม่ถึงคุณก็ถูเองบ้างสิ" แพรพลอยบ่นอุบอิบแก้เขิน นึกก่นด่าตัวเองในใจที่สุดท้ายก็ยอมทำตามที่ลูเชียสบอกอีกแล้ว ชาตินี้ทั้งชาติเธอคงไม่ได้เกิดมาเพื่อขัดใจใครเลย "ถูไม่เป็นทิศเป็นทางเลยแพร์รี่" "ก็ฟองเยอะ แพรมองเห็นไม่ค่อยถนัดนี่คะ" "ให้ฉันล้างฟองออกหรือเปล่า" "ไม่ต้องค่ะ" หญิงสาวร้องห้าม ทว่าเมื่อเงยหน้ามองกลับพบว่าลูเชียสเอาแต่ยิ้มกริ่ม เห็นแล้วมันน่าโมโหที่สุด ที่เขาจงใจหลอกให้เธอกลัวเขาอีกแล้ว "แล้วตรงนี้เอื้อมไม่ถึง" ไม่พูดเปล่า ลูเชียสดึงข้อมือบางไปหาตัว แนบลงบนแผงอกแกร่งและหน้าท้องแข็งแรง แพรพลอยหน้าเห่อแดงไปถึงหู ยิ่งฝ่ามือน้อยของเธอสัมผัสเขามากเท่าไร ตัวเธอก็ยิ่งอิงแอบอยู่บนหลังของเขาแนบแน่นขึ้น "ปล่อยนะคะ แพรเปื้อนหมดแล้ว" "เปื้อนก็อาบเลยสิ" ดวงตาสีน้ำเงินฉายแววเจ้าเล่ห์ "ที่ในอ่างก็ว่างอยู่" "เดี๋ยวคุณอาบเสร็จแล้วแพรค่อยอาบทีหลังค่ะ" หญิงสาวเอ่ยละล่ำละลัก ใจหนึ่งเริ่มร้องหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อะไรก็ได้ช่วยให้เธอรอดพ้นจากเงื้อมมืองูเหลือมต้วนี้ทีเถอะ ก่อนที่เขาจะลากเธอลงไปกินในน้ำ ซึ่งแบบนั้นคงไม่ดีนัก "ทำไมต้องทำอะไรให้มันยุ่งยาก" "กรี๊ด อย่าหันมานะ คนบ้า"