ประกาศิตรักอสูรร้าย

ผู้เขียน: แพรเพรง

สำนักพิมพ์: ไลต์ออฟเลิฟ

หมวดหมู่: นิยาย , นิยายโรแมนติก

0 รีวิว เขียนรีวิว

265.05 บาท

279.00 บาท ประหยัด 13.95 บาท (5.00 %)

จำนวนคะแนนที่ได้รับ 30 แต้ม

ผู้หญิงดื้อรั้นแสนพยศเข้าคุกคามความทระนงตัวของมาเฟียร้ายจนเขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อปราบให้เธอยอมศิโรราบลงได้ด้วยวิธีการอันแยบยล! < แสดงน้อยลง ผู้หญิงดื้อรั้นแสนพยศเข้าคุกคามความทระนงตัวของมาเฟียร้ายจนเขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อปราบให้เธอยอมศิโรราบลงได้ด้วยวิธีการอันแยบยล!

Tags: นวนิยายไทย , นวนิยาย , นิยาย , วรรณกรรมผู้ใหญ่ , นวนิยายรัก

265.05 บาท

279.00 บาท
279.00 บาท
ประหยัด 13.95 บาท (5.00 %)

จำนวนคะแนนที่ได้รับ 30 แต้ม

จำนวน :

1

จำนวนหน้า
304 หน้า
ประเภทสินค้า
ขนาด
14.5 x 21 x 1.5 CM
น้ำหนัก
0.335 KG
บาร์โค้ด
9786168014202

รายละเอียด : ประกาศิตรักอสูรร้าย

ประกาศิตรักอสูรร้าย

เพราะเข้าใจบิดาผิด เลย์ตัน แม็ตคลิน จึงหนีออกจากปีกของตระกูลละทิ้งอินเวสเมนต์กรุ๊ป ธุรกิจมูลค่ามหาศาลของครอบครัวมาประกอบธุรกิจน้ำเมาจนโด่งดัง กลายเป็นนักธุรกิจเนื้อหอม แต่เมื่อบิดาประสบอุบัติเหตุ ชายหนุ่มจึงจำต้องกลับมารับช่วงดูแลธุรกิจต่อ หากคนที่จะดำรงตำแหน่งประธานบริหารอินเวสเมนต์กรุ๊ปได้จะต้องมีคุณสมบัติตามที่บรรพบุรุษตั้งกฏไว้ คือต้องแต่งงานและพร้อมจะมีทายาทสืบสกุล เลย์ตันไม่คิดจะทำตามเงื่อนไข ทว่าพอเห็นหน้า แสงอุษา หญิงสาวที่จะมาเป็นห่วงผูกคอเขา ความคิดดังกล่าวก็เริ่มเปลี่ยนไป และยิ่งแสงอุษามีทีท่าอยากเป็นภรรยาของเขาเพียงในนาม พร้อมตั้งเงื่อนไขมากมายเพื่อไม่ให้ความสัมพันธ์ทางกายเกิดขึ้นเลย์ตันจึงคิดจะรุกหนักทั้งตัวและหัวใจ แต่งานนี้อสูรร้ายอย่างเขาจะทำสำเร็จหรือไม่ เพราะเธอไม่เหมือนผู้หญิงคนไหนที่เขาเคยพบเจอมาก่อน เราไปลุ่นคำตอบใน ประกาศิตรักอสูรร้ายกันดีกว่าค่ะ


เนื้อหาปกหลัง : ประกาศิตรักอสูรร้าย

การเข้ามารับช่วงดูแลอินเวสเมนต์กรุ๊ปในตำแหน่งประธานบริหารจะต้องมีคุณสมบัติตามที่บรรพบุรุษตั้งกฎไว้ นั่นก็คือเขาต้องแต่งงานและมีทายาทสืบสกุลเท่านั้น  เลย์ตัน  แม็ตคลิน  ไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูกสาวของทนายเก่าแก่อย่าง แสงอุษา  กลายมาเป็นห่วงผูกคอตัวเอง ผู้หญิงดื้อรั้นแสนพยศเข้าคุกคามความทระนงตัวของมาเฟียร้ายจนเขาต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อปราบให้เธอยอมศิโรราบลงได้ด้วยวิธีการอันแยบยล!

"ให้คนของคุณจอดรถค่ะ ฉันจะลง" "ก็บอกแล้วไงว่าจะไปส่ง แล้วก็เลิกหาข้ออ้างบ้าบอซะทีฉันรำคาญ" เลย์ตันบอกด้วยความหงุดหงิด แสงอุษาถูกว่าก็หน้าตึง "รำคาญก็ให้คนจอดรถสิคะ" "มานี่เลยยายเด็กบ้า พยศนัก" เลย์ตันตีสะโพกงอนทีหนึ่ง แล้วกอดเอวบางจากด้านหลัง "โอ้ยฉันเจ็บนะ ปล่อย" เธอเจ็บจนน้ำตาซึม เขาไม่ทำตาม กลับยกร่างนุ่มขึ้นไปนั่งบนตัก "บอกไม่ฟังก็ต้องเจอแบบนี้ ไหนพ่อฉันคุยนักคุยหนาว่าเธอเป็นกุลสตรีทุกกระเบียดนิ้วอ่อนหวานน่ารัก ตัวจริงยิ่งกว่าม้าดีดกะโหลก" "ถ้าเรื่องน่าฟังก็จะฟังหรอก ผู้ใหญ่รังแกเด็ก หยาบคายแถมลามกด้วย คอยดูนะจะฟ้องคุณท่าน" เธอบริภาษเสียงเครือ น้ำใสๆ ซึมออกมาด้วยความเจ็บ "เด็กดื้อก็ต้องเจอแบบนี้" เขาตีก้นงอนอีกทีเบาๆ แต่ทำเอาแสงอุษาสะดุ้งแล้วทุกกำปั้นลงบนอกกว้าง "ไอ้คนบ้า ตีมาได้เจ็บนะ ปล่อย" เธอทั้งเจ็บใจและเจ็บสะโพกที่ถูกเขารังแก กำปั้นเล็กทุบลงบนอกแกร่งแบบไม่ออมแรง เลย์ตันเบี่ยงหน้าหลบหมัดเล็กไปมา "บ้าเอ๊ย ทำไมต้องมาปราบพยศยายเด็กบ้านี่ด้วยนะ"

รีวิว


0.0
  • 5
    0%
  • 4
    0%
  • 3
    0%
  • 2
    0%
  • 1
    0%
loading