รายละเอียด : พระอาทิตย์เที่ยงวัน พระจันทร์เที่ยงคืน

เธอเลือกเสื้อตัวสวยที่สุด แล้วรีดมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลองใส่แล้วใส่อีกเพื่อจะสวยที่สุดในวันที่ความสำเร็จของข้าพเจ้ามาถึง ขณะที่ข้าพเจ้าสวมครุยแม่ฟ้า ... เธอเข้ามาใกล้ ลูบคลำชายผ้าราวกับว่าสิ่งที่เธอถืออยู่คือยอดแห่งอัญมณี เธอเองคงฝันว่าสักวันจะได้สวมมันสักครั้ง "แม่...ใส่มั้ย" ข้าพเจ้าถาม เธอส่ายหน้า "ใส่ได้ยังไง แม่เรียนไม่จบ ของสูง...เค้าจะว่า" เธอไม่รู้หรืออย่างไรกันเธอได้จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งมารดาด้วยเกียรตินิยมอันทรงคุณค่ายิ่งกว่าอันดับหนึ่งเหรียญทอง เธอเรียนจบแล้ว...นับตั้งแต่เธอส่งลูกๆของเธอทั้งสามคนเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย เธอสมควรได้ใส่ครุยนี้เธอเป็นบัณฑิต...เพราะเธอสร้างบัณฑิต “ไม่มีแม่...ครุยลูกไม่มี”