รายละเอียด : มธุรสหวานล้ำสลายเป็นเถ้าราวเกล็ดน้ำค้าง2

นางคือองุ่นน้อยลูกหนึ่ง ถูกปกป้องไว้ในที่ที่ ปลอดภัยที่สุด มีความสุขที่สุด สงบและร่มเย็นที่สุด นางไม่รู้จักความงาม ไม่รู้จักความหลงใหล ไม่เคยร้องไห้... และไม่รู้จักรัก เพราะเจอเขาโลกของนางถึง เปลี่ยนไป... เพราะเจอเขา นางจึงรู้ว่าความรักนั้นมีรูปร่างเป็นสิ่งใดก็ได้  เป็นผีเสื้อที่ขยับปีกโบย บิน เป็นหมึกที่ซึมลงไปในกระดาษฟาง เป็นเม็ดทรายที่ปลิวไปตามสายลม เป็นสิ่งใดก็ได้ที่เล็ก กระจ้อยร่อยพอจะแทรกเข้าไปอยู่ในสายตาและอกอุ่นของเขา คนนั้น------------- เขา คือพญาวิหคเพลิงผู้หยิ่งยโส เขาไม่ เคยมองสิ่งใดที่มีค่าเล็กน้อย... แต่เขากลับรักองุ่นน้อยลูกหนึ่ง รักมาก จนยากจะหายาแก้ รักเรื้อรังจนยอมสละแล้วซึ่งทุกสิ่งแม้กระทั่งตำแหน่งที่สูงที่สุดบนสรวงสวรรค์ รักจน ยอมลงนรกอเวจี รักจนกระทั่งโดนเสียบแทงทะลุหัวใจก็ยังตัดใจไม่ขาด ครั้ง หนึ่งเขาเคยลั่นวาจาว่า ‘หากเจ้าบอกว่ารักข้า ข้าจะฆ่าเจ้าเดี๋ยวนี้-- พูดครั้งหนึ่งลงดาบครั้งหนึ่ง’ เพราะ เขารู้ดีว่า หากนางพูดออกมาจริงๆ เขาคงไม่อาจตัดใจปล่อยนางไปได้