การลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาลว่าแย่แล้ว แต่ความจริงที่ว่าฉันได้สูญเสียความทรงจำช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมาไปจนหมดสิ้นนี่น่าช็อกโลกขั้นกว่า >O< ไม่อยากเชื่อเลย อุบัติเหตุบ้าอะไรเนี่ยถึงทำให้ฉันสูญเสียความทรงจำไปได้มากมายขนาดนี้!

แต่ก็ไม่รู้สินะ บางทีคงเป็นเพราะฉันคือ ‘ฟองจันทร์’ คนที่ชีวิตพบเจอแต่ความผิดหวัง กดดัน รวดร้าว... สมองส่วนลึกจึงเลือกที่จะช่วยเหลือฉันโดยการลบเลือนอดีตที่เจ็บปวดเหล่านั้นให้ T_T แบบนี้ฉันคงต้องพยายามมองหาข้อดีจากการบาดเจ็บครั้งนี้แล้วล่ะ เพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้ฉันได้มีโอกาสเจอกับ ‘ธันวา’ สถาปนิกหนุ่มที่ค่อยๆ ก้าวเข้ามาอยู่ในโลกของฉัน และช่วยเขียนความทรงจำครั้งใหม่ให้อย่างวิเศษ ?