รายละเอียด : กรงรักเทพบุตรมาร

“คุณคิดจะบอกเรื่องนี้กับผมเมื่อไหร่!” เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยก็ว่าได้ที่พิชญะรู้สึกโกรธใครสักคนได้มากมายขนาดนี้แต่กลับทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้เลยเพราะเธอกำลังท้อง และดูเหมือนจะท้องลูกของเขาด้วย“ไม่คิดจะบอกสินะครับ!” ชายหนุ่มตอบแทนเพราะอีกฝ่ายเอานิ่งแต่เงียบ เขาเชื่อในสิ่งที่เห็น พิณรัมภาไม่คิดที่จะบอกเรื่องนี้กับเขาจริงๆ“ท่านประธานคะ…คือว่าฉัน…”“กรุณาเรียกผมว่าหมอก! เพราะผมไม่ได้เป็นท่านประธานของคุณอีกแล้วครับคุณเดือน!” เขาไม่ชอบที่เธอแสดงท่าทีห่างเหินใส่ทั้งๆ ที่ความเป็นจริงก็เห็นๆ กันอยู่ตรงหน้าว่าเธอกับเขาเป็นมากกว่านั้นหลายเท่า และยิ่งไม่ชอบใจไปกันใหญ่เมื่อเธอเลือกที่จะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว“จะอะไรก็ช่างเถอะค่ะ คุณไม่จำเป็นต้องมาใส่ใจกับเรื่องนี้สักนิด เด็กคนนี้เป็นลูกฉัน ฉันจะดูแลเอง” หากเธอต้องการความรับผิดชอบจากเขา ก็คงติดต่อกลับไปตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าตัวเองกำลังตั้งท้องนั่นแล้ว แต่เพราะเธอไม่ต้องการอะไรจากเขาทั้งนั้น สำนึกได้เองว่าที่ทุกอย่างมันต้องกลายมาเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอทำตัวเองทั้งนั้น แล้วจะให้เธอมีหน้าไปเรียกร้องเอาอะไรจากเขาได้ ต่อให้จะทำได้เธอก็ไม่เคยคิดที่จะทำมัน“ลูกคุณคนเดียวเหรอครับคุณเดือน!” พิชญะตวาดลั่นอย่างเหลืออดไม่ชอบใจคำพูดของอีกคนเลยสักนิด ลูกของเธอคนเดียวที่ไหน “นี่คุณ!”“หรือคุณลืมไปแล้วครับว่าเราสองคนทำยังไงเขาถึงได้เกิดมา” คำพูดนั้นทำพิณรัมภาหมดสิ้นความอดทน เชิดหน้าขึ้นก่อนตอบกลับไป“แล้วคุณจะเอายังไงเล่า!”