รายละเอียด : หลงเงาพิศวาส

เขาเฝ้าถามตนเองถึงความใคร่ และความรัก ในความรู้สึกของตนเอง ภาพของผู้หญิงสองคนวนเวียนเข้ามาในมโนภาพ ทรายขวัญหวานละมุน และบางครั้งพยศจนน่าปราบ นัฐชาเร่าร้อนไม่เคยปกปิดอารมณ์ ยามที่ต้องการ ภาพของนัฐชายามเสพสุขด้วยกัน แวบเข้ามาในมโนภาพ จนเขารู้สึกเจียนคลั่ง และพยายามที่สุดที่จะตัดภาพนั้นออกไป บอกกับตนเอง.........เรารักทรายขวัญ......... ************************************************************************************แม้จะตื่นตระหนก กับการจู่โจมของเขา และพยายามเบี่ยงกายส่ายหนี แต่เขาดุจพยัคฆ์หนุ่มผู้ว่องไว ปราดเปรียว ยามที่ตะครุบร่างเหยื่อไว้ในอุ้งเล็บ และมันก็กำลังหิวโหยเจียนจะขาดใจ จนไม่อาจจะปรานีเหยื่อ ให้รอดไปได้ มันกล่อมเหยื่อ ด้วยปลายลิ้นที่โลมเลียมไปทั่วกายหมายขย้ำ จนเหยื่ออ่อนระทวย และเจ้าพยัคฆ์หนุ่มก็ไม่อาจรออะไรได้อีก เมื่อมันคลุกเคล้าร่างลง กอดรัดเหยื่อไว้ใต้ร่าง และเริ่มที่จะกดเขี้ยว ให้จมลงทีละน้อย เหยื่อดิ้นพราด ร้องครางครวญทันที เมื่อได้รับรสแห่งความเจ็บปวด แม้พยัคฆ์หนุ่มจะปรานีเพียงไร เหยื่อก็ยังเจ็บปวด กรีดร้อง จนต้องยอมจำนน หยุดดิ้นรน อย่างยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี มือบางยังคงจิกเล็บลงกับแขนเขาแน่น อย่างเจ็บปวดลืมตัว ส่ายหน้าน้อยๆ ร้องคราง น้ำตาปริ่มรินไหล ในที่สุดเขาจะเลือกใครระหว่างผู้หญิงสองคนที่ทั้งรักทั้งเสน่หา