รายละเอียด : แวมไพร์ใต้แสงตะวัน ภาค2

“ได้โปรด ดื่มเลือดของฉันเถอะค่ะ” หญิงสาวอ้อนวอนด้วยไม่อยากจะให้เขาต้องจากเธอไปในค่ำคืนนี้หากแต่ชายหนุ่มเพียงแค่ปรายตามอง และผละออกไปเหมือนทุกครั้งที่เขาคอยปฏิเสธ แม้ใจหนึ่งจะโหยหาแต่อีกใจก็คัดค้าน เขาหวังให้เป็นแบบนี้ไปตลอดจนกว่าเธอจะเลิกล้มความคิดนั้นไปหญิงสาวถลาร่างกอดเขาจากด้านหลังเพื่อรั้งเขาไว้ และครั้งนี้เธอมุ่งมั่นที่จะทำมันให้ได้ มือเล็กคว้ามีดซึ่งเตรียมเอาไว้ตั้งแต่แรกขึ้นปาดที่ลำคอระหงเพียงเล็กน้อย แต่กระนั้นก็สามารถเรียกเลือดให้ไหลออกมาและสร้างความกระหายให้แก่ชายหนุ่มได้มากเสียจนเขาต้องกัดกรามข่มอารมณ์ไว้เธอเดิมอ้อมไปด้านหน้าเขา เห็นสีหน้าขมึงตึงเครียดก็นึกหวั่นใจ แต่เมื่อสูดอากาศเข้าจนเต็มปอดแล้วก็เริ่มฮึดสู้ขึ้นมา “ฉันให้ได้ทุกอย่าง ทั้งเลือด...” เธอว่าขณะเอียงคอให้เขาได้สูดดมกลิ่นหอมอันมาจากกายสาวและเลือดสีแดงเข้มที่ไหลรินนั้น พร้อมกับช้อนตามองใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างมีเสน่ห์ “และร่างกายของฉัน”ชายหนุ่มกำหมัดแน่น ครั้นจะหนีหายไปก็ไม่อาจทำได้เพราะความเย้ายวนใจช่างล่อลวงให้ลืมสิ้นความถูกผิดทั้งหลายแหล่ด้วยอารมณ์ที่อัดแน่นไปทั้งร่างกายและจิตใจ เขาไม่คิดจะยับยั้งชั่งใจอะไรอีก จึงผลักดันร่างเธอชิดกำแพงอย่างแรงด้วยอารมณ์เพลิงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว “บทรักของแวมไพร์ ไม่ได้หวานแหววอย่างที่เธอคาดหวังหรอกนะ!”จบคำพูดด้วยรสจูบอันแน่นหนัก...บัดนี้เธอซาบซึ้งแล้วว่ารสรักของแวมไพร์นั้นรุนแรงและป่าเถื่อนแค่ไหน