รายละเอียด : ทำไม...เจอแต่ผีทุกที่เลย

ทำไม...เจอแต่ผีทุกที่เลย

ความจริงแล้ว "ผี" มีอยู่ทุกแห่งหน
เพียงแต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมองเห็น
ในช่วงแรกๆ ฉันไม่รู้ว่านั่นคือ "ผี"
เพราะฉันเห็น "เขา" เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
ไม่ได้มาแลบลิ้น แหวะอก ทำลูกตาตกลงพื้นเหมือนที่เห็นในหนัง
"เขา" เป็นเหมือนคน...แค่มีบุคลิกบางอย่างที่ทำให้รู้ว่านั่นไม่ใช่ "คน"
เช่น มองนิ่งๆ ให้เราคิดไปเองด้วยใจระทึก
หรือเรียกเราด้วยเสียงราบเรียบ ให้เราหนาวเย็นเข้าไปในถึงทรวงอก
บางครั้งก็มาแบบแวบมา แวบไป ให้เรามองตามไม่ทัน
แต่ทั้งหมดที่ฉันพูดมา...เป็นเรื่องจริง
...................................................

เมื่อถึงวันที่การเจอ "ผี" ไม่ใช่เรื่องตื่นเต้นสำหรับฉัน
ฉันก็มีเวลาให้กับการ "คิด" มากขึ้น
พอเริ่ม "กลัว" น้อยลง...ฉันก็เริ่ม "ปลง" มากขึ้น
สุดท้ายก็จะเข้าใจว่า จาก "ชีวิต" ไปสู่ "ความตาย" มีเพียงเส้นบางๆ กั้นไว้
หลายครั้งที่บางจน "ความตาย" ข้ามเส้นนั้นกลับมาให้ "ชีวิต" มองเห็นได้
ถ้าถามว่า...ฉันทำอย่างไรกับ "ผี" ที่เห็น
คำตอบคือ...ฉันนำประสบการณ์เหล่านั้นมาเล่าให้ทุกคนฟัง
ประสบการณ์ตรงที่แม้ฉันจะเลิกตื่นเต้น...แต่เชื่อว่ายังน่าตื่นเต้นสำหรับอีกหลายคน