รายละเอียด : มารร้ายเกี้ยวรัก

มารร้ายเกี้ยวรัก

‘เฟิ่งชิง’ ละทิ้งสังขารปีศาจ หลบหนีโทษทัณฑ์สังหารมนุษย์เพื่อลิ้มรสชาติเลือดเนื้อพวกมันอีกครั้ง เมื่อลงไปยังสถานที่แห่งความรื่นรมย์ของเลือดเนื้อแห่งนั้น เฟิ่งชิงก็ได้พบกับพระมารดาที่สมควรสิ้นพระชนม์ไปแล้ว และ ‘เฟยหลง’ เทพมารมังกร ที่ชอบล่อลวงผู้คนเสียยิ่งกว่าปีศาจจิ้งจอกอย่างนางเสียอีก เทพมารตนนี้ตั้งปณิธานว่าจะพานางกลับไปครองคู่กันเช่นในอดีตให้จงได้ ทว่าระหว่างที่ ‘หน้าที่’ ยังไม่สําเร็จ และยังไม่อาจทําได้อย่างใจคิด เทพมารจอมเจ้าเล่ห์จะชอบลักพานางไปกกกอดบนเตียง นางอยากข่วนใบหน้างดงามนั่นนัก เลิกลวนลามนางเสียที!

“จิ้งจอกน้อยของข้าร้อนแรงเหลือเกิน” “สามีจะยอมให้ภรรยาร้อนแรงแต่ผู้เดียวได้อย่างไร ภรรยาว่าอย่างนั้นหรือไม่” “ให้สามีร่วมร้อนแรงด้วยจึงจะดี” จากนี้ต่อให้ถูกข่วนจนร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลเขาก็ยอม ยิ่งเป็นรอยเล็บบนแผ่นหลังยิ่งยินดี!

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : มารร้ายเกี้ยวรัก

เฟยหลง เทพมารมังกรเฝ้ารักปักใจ และจับจองคู่ชีวิตไว้ตั้งแต่เด็กน้อยอายุไม่กี่ขวบ แต่ก็ต้องพลัดพรากจากกันเพราะราชาปีศาจพ่อของเด็กน้อยคนนั้น ลบความทรงจำของเธอทั้งหมด เพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวตัวเองรักกับผู้ชายที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ แต่เทพมารหนุ่มกลับเฝ้าติดตามยอดดวงใจไปทุกภพทุกชาติ ขนาดเฟิ่งชิงทำผิดจนโดนลงโทษก็ยังคงเฝ้าตามไปช่วยเหลือและว่างๆ ก็ลักพาตัวไปนอนกก จนเฟิ่งชิงมักด่าเสมอว่าเทพมารสมควรตาย เพราะมือไม้เขาอยู่ไม่เคยสุข ซ้ำยังเดี๋ยวกอดเดี๋ยวจูบ จนแก้มจิ้งจอกน้อยแดงช้ำไปหมด

เป็นเรื่องที่ช่วงแรกๆ จะเครียดๆ หน่วงๆ หน่อย แต่ช่วงหลังความเจ้าเล่ห์หน้าตายของเทพมารทำให้ความตึงเครียดต่างๆ หายไปหมด เหลือแต่ความอยากจะแหมกับความหน้าด้านหน้าทนของท่านเทพมารเฟยหลง

สำนักพิมพ์ฟาร์มรัก