รายละเอียด : พริบพราวคืนหวาน

พริบพราวคืนหวาน

"ไง อึ้งละสิ คิดไม่ถึงสิท่าว่าผมจะถลกหน้ากากสวยหรูของคุณได้เรารึหลงดีใจว่าคือนางฟ้านางสวรรค์ คือดวงดาวบ้าบออะไรนั่นช่างปัญญาอ่อนสิ้นดี แท้จริงแล้วผู้หญิงหน้าตาสวยๆ อย่างคุณก็ใจดำอำมหิตเลือดเย็นไม่ต่างอะไรก็เมียเก่าผมเลยสักนิดเดียว!!" เขาใช้คำผรุสวาทด่าททอเธอรัวเร็วเป็นกระสุน สองมือเขย่าร่างบางจนหัวสั่นหัวคลอน

คำพูดบาดใจคล้ายมีดสปาต้ากรีดลึกสับหัวใจดวงน้อยให้แหลกกระจุยวานิลาปล่อยโฮออกมาราวเขื่อนแตก

"อย่า...อย่าทำร้ายกัน คุณกำลังเข้าใจผิด ฉันกับพี่นนท์เราไม่ได้มีอะไรกัน!" "ต่อให้อมพระทั้งวัดมาพูดผมก็ไม่มีวันเชื่อ แล้วก็เลิกใช้น้ำตามาเป็นเครื่องต่อรองกับผมผมไม่มีวันเห็นใจคุณ!"

นัยน์ตาตัดพ้อรุนแรง หยดน้ำใสๆ  เอ่อล้นทะลักจากดวงตาคู่สวยไม่ต่างอะไรกับน้ำกรดชั้นดีสาดเข้ามาสู่หัวใจแกร่งกล้าของเขาเขาจะรู้ไหมว่าเธอเสี่ยงก้าวเข้าไปในกับดักของชานนท์ในวันนั้นก็เพราะต้องการจะช่วยของค้นหาความจริงแต่ตอนนี้ต่อให้เธอไปสาบานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์เขาก็ไม่มีวันเชื่อวานิลาสูดลมหายใจเข้าลึก บังคับวาจาไม่ให้สั่นมากไปกว่านี้

"หากไม่ไว้ใจกันแล้ว เราคงเดินต่อไปด้วยกันไม่ได้ หลังการผ่าตัดของเด็กหญิงปานชีวาสิ้นสุดลงฉันจะขอถอนตัวออกจากเคสนี้ทันทีค่ะ 'ท่านประธาน' !" "ผมไม่-ให้-ออก !! ทนมองหน้ากันต่อไปแบบนี้แหละสะใจดี"