รายละเอียด : จอมใจอรันยา ภาค จอมแก้วพิกสิต

จอมใจอรันยา ภาค จอมแก้วพิกสิต

แม้นผู้ใดได้ขึ้นชื่อ 'อรันยา' ผู้นั้นจักถูกตราให้เป็นศัตรู 'เยรากี' เรือนร่างขาวอมชมพูสวมผ้าไหมขาวละเอียด ทั้งชั้นในนุ่มลื่น ชั้นกลางหนาทิ้งยาวถึงข้อเท้าเล็ก และชั้นนอกโปร่งบางพริ้มอ่อน คาดเอวด้วยแถบผ้าแพรเงินเลื่อมลาย เส้นผมสีดำเกลี้ยงเป็นเงายาวแตะสะโพกถูกรวบมวยสูง เสียงรั้งไว้ด้วยกิ่งไม้หอมที่ยังมีดอกเล็กดอกน้อยเบ่งบานตรงส่วนปลาย ใบหน้าหวานมิได้เติมแต่งก็ขึ้นสีชมพูเรื่อบนพวงแก้ม ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนยิ้มนุ่มนวล แต่งตัวเสร็จสรรพแก้วพิกสิตจึงย่างเท้าเปล่าออกสู่ด้านนอก มุ่งไปยังลานพิธีกรรมอันเรียบง่าย ตลอดทางเท้าโรยกลีบดอกไม้ขาว สองฟากฝั่งมีสักขีพยานร่วมส่งยิ้มอวยพร

รีวิวโดยผู้เขียน : จอมใจอรันยา ภาค จอมแก้วพิกสิต

วันดีคืนดีต้นตาลก้นึกอยากเขียนซีนอารมณ์ อยากลองดราม่า โดยมีนายเอกอ่อนแอผู้หญิงจ๋า เพราะเป็นลักษณะตัวละครที่ต้นตาลพอจะสื่ออารมณ์ออกมาได้ง่ายที่สุด ถ้าให้ผู้ชายแมนๆ มาร้องไห้อ่อนไหวกับสิ่งที่เกิดมันคงไม่คือนะ อีกอย่างชอบผู้ชายสวยด้วย ส้วยสวยแต่เป็นผู้ชายอะไรแบบนี้ เลยเป็นที่มาของนายดอกไม้อย่างดอกแก้ว แก้วพิกสิตผู้งดงามอ่อนหวาน จอมใจอรันยาเป็นเรื่องที่เขียนด้วยความรู้สึกดีๆ (ที่ทำให้คนเขียนเองมีน้ำตา) มันมีมุมมองหลายอย่างที่อยากสื่อสาร อยากบอกเล่า บางครั้งก็ต้องหยุดและทบทวนว่าคนอ่านจะเข้าใจสิ่งนี้หรือเปล่า บางฉากบางตอนยังสูบพลังชีวิตจนคนเขียนหลับเป็นตายทั้งวัน ต้องขอบคุณนักอ่านทุกท่านเลยนะคะ ที่เป็นกำลังใจจนนิยายจบลงและได้รวมเล่ม ยังไงก็ฝากน้องแก้วพิกสิตไว้ด้วยค่ะ