รายละเอียด : พระพายกลางสายฝน

พระพายกลางสายฝน

จุดเริ่มต้นของพระพายกับสายฝน
ถึงแม้ว่าเข็มนาฬิกาจะมีวันหยุดเดิน แต่ความรักของ 'ลิมา' ที่มีให้ 'พิรุณ' นั้นจะไม่มีวันหมดลง ลิมาเชื่อว่าในช่วงชีวิตของคนเราต้องมีบ้างบางทีที่เหมือนกับเข็มนาฬิกาได้หยุดเดิน ช่วงที่เข็มวินาทีซึ่งวนทำหน้าที่บนหน้าปัดชะงักลง มันทำให้ความรู้สึกว่างเปล่า โดดเดี่ยว เงียบเหงา เหมือนกับว่าโลกทั้งใบได้สลายไปต่อหน้าต่อตาทั้งที่ความจริงแล้วสิ่งรอบตัวยังดำเนินต่อไปโดยปกติดีทุกอย่าง เจ้าของร่างน้อยถอนหายใจผะแผ่วพลางกระชับเสื้อกันหนาวตัวนอกที่สวมอยู่ให้แน่นขึ้นอีก ถึงอากาศในตอนนี้จะไม่ได้หนาวอะไรมากมาย ทว่าร่างกายของเขานั้นกลับต้องการความอบอุ่นมากเหลือเกิน ลิมาคิดว่าคงจะดีไม่น้อยถ้าเสื้อกันหนาวตัวนี้จะสามารถให้ความอบอุ่นไปถึงหัวใจที่กำลังเต้นอย่างอ่อนแรงเต็มทีของเขาด้วยได้ เพราะลิมารู้ดีว่าถึงอย่างไรผู้ชายชื่อพิรุณที่กำลังเดินตรงมาทางนี้คงไม่มีวันใช้สองมือนั้นโอบกอดและให้ไออุ่นกับเขาเป็นแน่ "จะไปแล้วหรอ คุณรุณ" ลิมาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงผะแผ่วราวกับมันดังขึ้นได้แค่ในลำคอ ด้วยคิดว่าระยะห่างเพียงแค่นี้คงดังเพียงพอที่จะทำให้พิรุณสามารถได้ยินคำถามของเขาได้ชัดเจน และลิมาก็คิดถูก เพราะสิ่งที่พิรุณทำหลังจากนั้นคือการเบนสายตาคมเข้มมาสบตากับเขาหนึ่งที ก่อนที่อีกฝ่ายจะเลือกเบือนกลับไปโดยปราศจากการให้คำตอบ

รีวิวโดยผู้เขียน : พระพายกลางสายฝน

ขอบคุณสำนักพิมพ์ Hermit Books สำหรับพื้นที่พิเศษที่มอบให้นัก (หัด) เขียนนามปากกา 'สามวาตะวันตก' ขอบคุณพี่ป๋อมแป๋มที่คอยให้ทั้งคำปรึกษา คำแนะนำ และการทำหน้าที่สารพัดอย่างซึ่งเกินขอบเขตของคำว่าบก.ไปมาก ขอบคุณ Chocota Lata สำหรับหน้าปกสวยๆของหนังสือชื่อ 'พระพายกลวงสายฝน' ขอบคุณ March Marcia สำหรับการเป็นแม่สื่อแม่ชักและการเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี ขอบคุณนักอ่านที่รักที่ซื้อหนังสือเล่มนี้และคอยเป็นกำลังใจสนับสนุนนัก(หัด)เขียนคนนี้เสมอ Contact Me facebook fanpage : https://facebook.com/sarmvatawantok Twitter : https://twitter.com/sarmvass_