รายละเอียด : สุภาพบุรุษจอมโจร : มธุรสโลกันตร์

สุภาพบุรุษจอมโจร : มธุรสโลกันตร์

ริมหน้าผาสูงเสียดฟ้าแห่งนั้น มีเพียงต้นรังสูงใหญ่ทอดกิ่งก้านสาขาองุ้มท้าทายแรงลมและสายฝนยืนหยัดอยู่อย่างโดดเดี่ยวจนดูสะดุดตา ยิ่งในยามแตกใบอ่อนเพื่อต้อนรับฤดูฝนซึ่งกำลังจะมาถึงเ่ช่นนี้ เพราะใบอ่อนของต้นไม้ชนิดนี้จะมีรูปรีสีน้ำตาลแดงทำให้ชวนมองเป็นพิเศษ เมื่อต้องแสงอาทิตย์อัสดง

ลำแสงสีแดงแกมส้มย้อมใบไม้แต่ละใบให้กลายเป็นสีแดงเพลิงเฉิดฉัน จนต้นรังทั้งต้นเหมือนกำลังตกอยู่กลางเปลวไฟอันร้อนแรง ทว่าภาพนี้ยังไม่ชวนสะดุดตาเท่ากับเหนือต้นรังต้นนั้นมีแร้งตัวหนึ่งบินร่อนถลาลมอยู่ มันบินเป็นวงกลม และกรีดเสียงร้องออกมาเป็นบาทีหลายครั้งที่มันร่อนต่ำคล้ายจะโฉบเหยื่อ แต่ถ้ามองดูดี ๆ แล้วมันแค่โฉบเข้าใกล้เชือกป่านมะนิลา สีกระดำกระด่างเส้นโตเส้นหนึ่งที่ถูกผูกตรึงเอาไว้กลางกิ่งอวบใหญ่ซึ่งทอดลอยอยู่เหนือหุบเหวเบื้อล่าง

เนื้อหาปกหลัง : สุภาพบุรุษจอมโจร : มธุรสโลกันตร์

ชั่วชีวิตหนึ่งของเขา...ความหวานล้ำอย่างเดียวที่ได้พบเจอคือเธอเท่านั้น

ถ้าเพียงแต่เขาไม่ได้ไอ้เสือผา ขุนโจรใหญ่แห่งไพรวารี และหล่อนไม่ได้หม่อมหลวงเพชรน้ำผึ้ง คู่หมั้นนายตำรวจหนุ่มคู่อริ เขาก็คงไม่ฉุดคร่าหล่อนมาเก็บไว้ในรังโจร...ถ้าเพียงแต่โชคอยู่ข้างเขาสักหน่อย ได้เจาหล่อช้ากว่านี้สักนิดเสือผาคนนี้คงบอกได้เต็มปากเต็มคำว่าเพชรน้ำผึ้ง คือ...ผู้หญิงของเขาเป็นคนที่เขาจะดูแลไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ และจะไม่มีวันพาอีกฝ่ายมาตกนรกโลกันตร์เช่นนี้

ในตอนนี้หล่อนเพิ่งอายุเต็มสิบเจ็ด จึงไม่อยากเป็นเข้าสาวของผู้ชายคนไทยทั้งนั้นทว่าโชคชะตากลั่นแกล้งให้หล่อนกลายเป็น "เมีย" โจรโฉดแห่งไพรวารี หญิงสาวสาบานว่าจะเกลียดเขาไปจนตาย จะไม่ให้อภัยอีกฝ่ายไปจนโลกหน้าแต่สุดท้ายกลับหลั่งน้ำตาเมื่อถึงเวลาต้องพรากจากกัน

ตำนานรักระหว่างโจรป่ากับดอกฟ้าแห่งไพรวารีจะปิดฉากเช่นนี้จริงหรือ

รีวิวโดยผู้เขียน : สุภาพบุรุษจอมโจร : มธุรสโลกันตร์

ขอเท้าความกลับไปถึงตอนที่พี่ณาราเขียนเรื่อง ดุจอัปสน ในซีรีส์ชุด ดวงใจเทวพรหม ก่อนนะคะ ตอนนั้นดิฉันชอบเข้าไปแซวพี่ณาราที่หน้าเฟซ เวลาพี่ณาราเขียนถึง อศิร พระเอกของเรื่อง เลยทำให้พี่ณาราเกิดแรงบันดาลใจอยากจะสร้างพระเอกคู่ขาว-ดำ ขึ้นมา พร้อมกับเอ่ยปากชวนดิฉันให้มาเขียนร่วมด้วย ทั้งยังให้เกียรติดิฉันเลือกก่อนว่าอยากจะให้พระเอกของตนเองเป็นสีอะไร

ดิฉันเลือกสีดำ...เพราะอยากเขียนพระเอกที่เลวร้ายเหมือนดำผุดดำว่าอยู่ในโคลนตมดูสักครั้ง ซึ่งพี่ณาราก็สนับสนุนเต็มที่ และเสนอว่าอยากจะให้เขียนเป็นนิยายยุคกลับไปราวช่วง พ.ศ. ๒๕๐๐ กลาง ๆ ซึ่งในยุคนั้นคนเลวจะเป็นอะไรได้ ถ้าไม่เป็นโจร

เสือผาเลยได้ถือกำเนิดขึ้นในตอนนั้น หลังจากดำหนดตัวละครหลัก โครงเรื่องเสร็จ ดิฉันก็มาทำเรื่องย่อระหว่างทำก็หาข้อมูลเกี่ยวกับโจรพันธุ์เสือหลาย ๆ คน เช่น เสือดำ เสือฝ้าย เสือใบ เสือมเหศวน ฯลฯ พร้มอกับหาข้อมูลของฝั่งตำรวจอย่าง ขุนพันธรักษ์ ราชเดช ไปด้วย ยิ่งหาข้อมูลก็ยิ่งสนุกไปกับชีวิตที่โลดโผนของพวกท่านเหล่านั้น ทั้งเรื่องไสยศาสตร์ เวทมนตร์คาถา การปล้น การถือสัจจะของเหล่าเสือร้ายหรือนายตำรวจใหญ่ และได้ถือโอกาสนำมาใส่ในเรื่องด้วย