รายละเอียด : ชีวิตของประเทศ เล่ม 1+2

ชีวิตของประเทศ เล่ม 1+2

สุดยอดนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ไทยไล่มาตั้งแต่อยุธยาล่มสลา จนสร้างกรุงใหม่ที่ธนบุรีและการร่วมใจก่อสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ จากแผ่นดินถึงรัชกาลที่ ๕

เรื่องราวเล่าผ่านชีวิตตัวละครเอกชื่อ "ใหม่" ผู้เกิดพร้อมพระนครใหม่ ใหม่หมอยาสมุนไพรผู้เติบใหญ่และแก่ชราพร้อมกับพัฒนาการของบ้านเมืองใหม่ผู้แม้ไม่สมหวังในความรัก แต่ก็อบอุ่นด้วยน้ำใจและไอรักจากลูกหลานว่านเครือ ใหม่ผู้สร้างวงศ์ตระกูลของตนให้มีหน้ามีตาและยศถาได้ด้วยสัตย์ซื่อและสามารถ

ชีวิตของประเทศ คือบันทึกทุกชีวิตที่มีส่วนสรรค์สร้างประเทศนี้จากรุ่นสู่รุ่น ประดุจสายน้ำที่หล่อเลี้ยงแผ่นดินให้ชุ่มชื่นอุดมสมบูรณ์

รีวิวโดยผู้เขียน : ชีวิตของประเทศ เล่ม 1+2

คนเราเกิดมามีความแก่ ความเจ็บ ความตายเป็นธรรมดาตามหลักที่ว่าสรรพสิ่งย่อมเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป และในท่ามกลางของชีวิตนั้นยังจะประสบความสุขลาภ ยศ สรรเสริญ หรือความทุกข์ การเสื่อมลาภ เสื่อมยศ และการถูกนินทาแทรกเข้ามาได้อีกด้วยดังที่เหนือกว่าโลกธรรมหรือธรรมดาของโลก ดังนั้นถ้าไม่มีอะไรมาประคับประคองร่างกายและจิตใจไว้ก็ยากที่จะดำรงชีพอยู่ได้เป็นปกติ

ร่างกายของแต่ละคนประกอบด้วยอวัยวะดังที่เรียกว่าอาการ ๓๒ แต่ละอย่างต่างก็มีหน้าที่ของตน และต้องทำงานให้ประสารสอดคล้องรองรับกันอย่างถูกจังหวะและต่อเนื่อง นับเป็นกลไกธรรมชาติที่มหัศจรรย์ ถ้าอวัยวะเหล่านี้บิดพริ้วเกี่ยงงอนเหมือนในนิทานที่ว่าครั้งหนึ่งอวัยวะดังกล่าวเกิดจะประชันขันแข่งกันว่าอะไรสำคัญกว่ากัน วันหนึ่งมือจึงไม่ยอมจับซ้อนตักอาหารเข้าปากเพราะถูกหากว่าเอาแต่กิน ฝ่ายเท้าก็งอนเพราะถูกหยามว่าต่ำต้อยจึงไม่ยอมออกก้าวเดิน ตาไม่ยอมดู หูไม่ยอมฟัง กระเพาะไม่ยอมย่อยอาหาร จนกระทั่งหัวใจซึ่งถูกหาว่าตัวเท่ากำปั้นแต่ทำเป็นกร่างคุมหมดตั้งแต่หัวจรดเท้าจึงไม่ยอมเต้น ในที่สุดเจ้าของร่างกายนั้นก็สิ้นชีวิต อวัยวะใดก็อยู่ไม่ได้

ประเทศชาติเป็นเหมือนร่างกาย จึงย่อมมีโลกธรรมคือ สุข ทุกข์ ความเจริญความเสื่อมเข้ามาครอบงำเป็นธรรมดา ประเทศประกอบด้วยผู้คนทั้งหลายนับแต่ผู้ปกครอง เช่น พระราชามหากษัตริย์ อำมาตย์ตรี ขุนนาง ทหาร เจ้าหน้าที่ฝ่ายต่าง ๆ ชาวสวน ชาวไร่ ชาวนา ชาวประมง พ่อค้า ผู้มีอาชีพต่าง ๆ กัน จนกระทั่งถึงกรรมกรแบกหาม คนสิ้นไร้ไม้ตอก ยาจกเข็ญใจ ผู้คนเหล่านี้เป็นดุจอวัยวะของร่างกายที่แยกกันทำหน้าที่ต่าง ๆ สำคัญบ้าง ไม่สำคัญบ้าง แต่ก็ต้องประสารสอดคล้องกันจะเกี่ยงงอนหน้าที่ไม่ได้ ขณะเดียวกันร่างกายคนเราจะมีแต่อวัยวะยังไม่พอ หากแต่ต้องมีสิ่งประคับประคองร่างกายและจิตใจหรืออาภรณ์นุ่งห่มเครื่องถนิมพิมพาภรณ์ประดับให้พอดูงามตามสมควรฉันใด ประเทศชาติก็ต้องมีพิธีการต่าง ๆ มีศิลปวัฒนธรรม ความจำเริญรุ่งเรืองทางวรรณศิลป์ ดุริยางคศิลป์ นาฏศิลป์ ความละเมียดละไมในการกินการอยู่ การแต่งกาย ระเบียบแบบแผนในการพูดจาและมีเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อสร้างความชุ่มชื่นรื่นรมย์และรังสรรค์ความสง่าอลังการด้วยฉันนั้น

วิษณุ เครืองาม

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ชีวิตของประเทศ เล่ม 1+2

"อดีต" คือร่องรอยของความเป็นจริงที่ถูกฝังลึกด้วยกาลเวลา หากแต่เหตุการณ์ เหล่านั้นถูกขุดค้นขึ้นมาไม่ได้เพียงย้อนมองบางช่วงของชีวิต หรือร้องเรียกความทรงจำอันพร่ามัวให้หายสลัวลาง แต่ยังฉายฉานให้เห็นถึงระยะทางของความเปลี่ยนแปลงที่ส่งแรงกระทบไหลเลื่อนผ่านห้วงเวลากว่าจะเดินผ่านมาจนถึงปัจจุบัน

เสียงของอดีตยืนยันหนักแน่นว่า เหตุและผลของสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ล้วนมาจากการเคลื่อนตัวของเวลา ที่ใครก็ไม่สามารถบิดเบื่อนได้

นวนิยายขนาดยาวเรื่อง ชีวิตของประเทศ เป็นผลงานลำดับที่ ๒ ของวิษณุ เครืองาม นักกฎหมายคนสำคัญของประเทศที่งานล้นมือจนแทบไม่มีใครเชื่อเมื่อครั้งคลอดนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ขนาดยาวเรื่องแรกในชื่อ ข้ามสมุทร ออกมาในปี ๒๕๕๘ แม้จะถือว่าเป็นนักเขียนนวนิยายหน้าใหม่ (ก่อนหน้านี้มีงานสารคดีหลายเล่ม อาทิ ครัว ครม. หลังม่านการเมือง และโลกนี้ก็คือละคร) แต่ก็การันตีด้วยรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ และรางวัลรองชนะเลิศเซเว่นบุ๊กอวอร์ด

สำนักพิมพ์มติชน