รายละเอียด : Once...ครั้งหนึ่ง

Once...ครั้งหนึ่ง

ร่างผอมกะหร่องยืนอมนิ้ว ดวงตาใสแจ๋วสะท้อนภาพน้ำตาลปั้นสีสวยจัดจ้าน นึกอยากลองชิมสักไม้จึงได้ล้วงมือควานหาเหรียญในกระเป๋ากางเกง แต่แล้วก็พบเศษใบไม้แห้งๆ ที่เก็บมาโขกละลายน้ำเล่นกับได้กะทิเพื่อนชายในละแวกเดียวกันเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน มองจนน้ำลายสอแต่ก็ไม่อาจได้มันมาครองสมใจ ทำได้เพียงเงยหน้ามองตาปริบๆ หากเป็นคนอื่นคงคิดน้อยเนื้อต่ำใจว่าทำไมตนจึงต้องเกิดเป็นคนจนที่ไม่มีเงินแม้แต่จะซื้อน้ำตาลปั้นสักไม้ ทว่าสำหรับ "ติ" ที่ไม่เข้าใจและไม่เคยสนใจความหมายของคำว่า "จน" เลยสักนิดนั้นยังคงจดๆ จ้องๆ อย่างใสซื่อ กระทั่งน้ำลายไหลไปหลายต่อหลายหยดจนทนไม่ไหวแล้วนั่นแหละ จึงได้หยุดการกระทำแล้วเปล่งเสียงเรียกแทน "ลุง" "อะไรของเอ็ง นี่ยังไม่ไปอีกเหรอ" ชายวัยกลางคนที่กำลังขะมักเขม้นปั้นน้ำตาลให้เป็นรูปถามเสียงแปลกใจ "ไอ้นั่นคืออะไรจ๊ะ" ติไม่ตอบคำถาม แต่ชี้ไปยังสิ่งที่อยู่ในมือของลุงคนนั้นแทน "เนี่ยน่ะนะ เขาเรียกว่าน้ำตาลปั้น" "เป็นน้ำตาลก็แสดงว่ากินได้ใช่ไหมจ๊ะลุง" "เออ กินได้สิ" "ถ้างั้นหนูขอสักไม้ได้ไหม หนูอยากกิน"

"บ๊ะ ของซื้อของขาย มาขอกันง่ายๆ อย่างนี้ได้ไงวะ อยากกินก็ไปขอเงินแม่เอ็งมาซื้อสิ" "ถ้าหนูขอเงินแม่มาลุงจะให้เหรอ" "ถามงี้หมายความว่าไง ข้าไม่โกงเด็กอย่างเอ็งหรอก" ลุงตะเบ็งเสียงบอกท่าทางหัวเสีย ถึงเขาจะไม่ใจดีขนาดยอมยกน้ำตาลปั้นไปให้มันกินฟรี หากก็ไม่ได้ใจยักษ์ใจมารเอาเปรียบเด็ก "งั้นลุงรอหนูก่อนนะ เดี๋ยวหนูไปขอเงินแม่จ้ะ" พูดจบก็รีบวิ่งเลี้ยวลัดไปตามซอยอย่างชำนาญทางจนกระทั่งถึงบ้าน เด็กน้อยหันรีหันขวางมองหาร่างของผู้หญิงที่เรียกว่าแม่ซ้ายทีขวาที สองขาเปรอะดินวิ่งแจ้นไปทั่วทั้งบ้าน แต่หาอย่างไรก็ไม่พบ "หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้ติ ไม้ยิ่งเก่าๆ อยู่เอ็งจะวิ่งทำไม" ร่างชราที่สายตาฝ้าฟางเต็มทีเงยหน้าจากผ้าที่เย็บค้างอยู่ในมือแล้วชะโงกไปเอ็ดร่างที่วิ่งวกวนอยู่ในบ้านไม้คับแคบ

เนื้อหาปกหลัง : Once...ครั้งหนึ่ง

"ลุงเป็นเทวดาเหรอจ๊ะ" เจ้าติเข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นเทวดาในนิทาน ที่ยายชอบเล่าให้ฟังก่อนนอนจึงถามออกไปอย่างพาซื่อ คำถามก็น่ารักน่าเอ็นดูอยู่หรอก แต่สรรพนามที่ใช้เรียกเขานี่ระคายหูพิกล "เรียกพี่ดีกว่านะ ฉันเพิ่งอายุยี่สิบสี่ ยังไม่แก่ขนาดนั้น" "จ๊ะ" ติเอียงคองุนงงแต่ก็ยอมรับคำอย่างว่าง่าย "พียังไม่ตอบหนูเลยว่าพี่เป็นเทวดาที่มาจากบนฟ้าหรือเปล่า" "ฉันไม่ใช่เทวดาหรอก เข้าใจผิดแล้ว" จริงอยู่ที่ชื่อของเขามีคำว่า "เทวา" ซึ่งแปลว่าเทวดาปนอยู่ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเป็นเทวดาจริงๆ เสียหน่อย "แต่ยายบอกว่าเทวดาหน้าตาหล่อมาก" "ฉันหล่อขนาดนั้นเชียวเหรอหึม?" "ใช่ พี่หล่อมากๆ เลยจ๊ะ แล้วก็ยังใจดีมากๆ ด้วย เพราะฉะนั้นพี่ต้องเป็นเทวดาไม่ผิดแน่" เขา อาจจะไม่ใช่เทวดาเหมือนอย่างชื่อแต่เด็กคนนี้คือ "ฟ้าลิขิต" อย่างแน่นอน