รายละเอียด : พระเอก(จำเป็น)ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10

ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ผู้ที่ทำหน้าที่ดูแลด้านความรักและความร้อนแรงอย่างนางฟ้าลาชเวลล์คิดเช่นนี้มาตลอด ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หากทำเพื่อความรัก ไม่ว่าจะเจอปัญหาหนักแค่ไหน มนุษย์ก็สามารถก้าวผ่านมันมาได้ ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หากทำเพื่อความรัก แม้จะเป็นมนุษย์ที่ไม่มีเขี้ยวเล็บ แต่ก็กลายเป็นนักรบผู้พิชิตสิงโตได้ ยิ่งไปกว่านั้น (ความรักอันร้อนแรงทำให้ฉันอิ่มท้องอีกด้วย) "ฮึ่ม" ลาชเวลล์ใช้มือกดลงแถวสะดือของตัวเองหวังจะให้ท้องของเธอหยุดร้อง

ซึ่งหยุดไม่ได้แล้ว เผลอคร่ำครวญออกมาจนได้ แม้ว่าเธอจะหิว แต่อาการหิวของนางฟ้ากับของมนุษย์มันมีจุดที่ต่างกันเล็กน้อย นางฟ้าไม่ได้ทานอาหารเพื่อบรรเทาความหิวเหมือนพวกมนุษย์ แต่ใช้วิธีสะสมเอเนอร์จี้ แหล่งพลังงานที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นเพื่อคงสภาพร่างกายเอาไว้

และเอเนอร์จี้ที่นางฟ้าสะสมได้ก็แตกต่างไปตามประเภทอีกด้วย อย่างลาชเวลล์ที่ดูแลด้านความรักและความร้อนแรง ก็จะกินเลิฟเอเนอร์จี้ที่เกิดจากความรักอันร้อนแรงของพวกมนุษย์เป็นอาหาร "อุตส่าห์บอกไปแล้วนะว่าฉันมีพลังงานไม่เพียงพอต่อความต้องการ แต่ก็ยังต้องปฏิบัติหน้าที่ในฐานะนางฟ้าให้สำเร็จ เกิดเป็นนางฟ้าหางแถวนี่มันลำบากลำบนจริงๆ โอ้ย นี่ถ้าฉันมีพลังมากกว่านี้จนสามารถเทียบเท่ากับพลังงานของท่านอภิมหานางฟ้าได้ล่ะก็

เพราะโวยวายเสียงดังเลยเสียแรงหนักเข้าไปอีก ท้องเลยร้องโหยหวนเป็นครั้งที่สาม "เฮ้อ" ขณะที่ลาชเวลล์กำลังกระพือปีกบนหลังของเธอให้บินไป เธอก็เกิดหน้ามืดขึ้นมาเพราะหิวจนเกือบจะร่วงลงไปเสียแล้ว "โอ๊ะๆๆๆ" ในจังหวะที่เธอเกือบจะร่วงลงไป เธอก็รีบตั้งหลักกลับมาได้ทัน คราวนี้เธอจึงเลือกที่จะแหงนหน้าบินไปพร้อมกับใช้มือกดท้องเอาไว้ด้วย คงใกล้ถึงขีดจำกัดเต็มที

สาเหตุที่ท้องว่างน่ะเหรอ มันก็ต้องเป็นเพราะเอเนอร์จี้ที่เป็นอาหารของนางฟ้ามันมีไม่เพียงพอน่ะสิ หากนางฟ้าไม่ได้สะสมเอเนอร์จี้ที่เหมาะสมกับประเภทของตน เธอคนนั้นก็จะไม่สามารถคงสภาพร่างกายเอาไว้ได้ สรุปง่ายๆ ว่าลาชเวลล์ผู้ซึ่งกำลังอดตาย "ถ้าไม่รีบไปตรงนั้น"

สถานที่ตรงนั้นที่ลาชเวลล์ผู้ซึ่งกำลังอดทนกับความหิวในระดับที่ทำให้หน้ามืดตั้งใจจะเดินทางไปก็คือแหล่งกำเนิดเลิฟเอเนอร์จี้ขนาดใหญ่นั่นเอง เนื่องจากมันไกลจากพื้นที่หลักที่ลาชเวลล์ทำงานอยู่มาก กว่าเธอจะรู้ถึงการมีอยู่ของมันก็ผ่านมานานมากแล้ว แต่พอสังเกตเห็นมันก็ยิ่งสัมผัสได้ถีงเลิฟเอเนอร์จี้จำนวนมหาสารในแบบที่เธอไม่เคยพบ เจอมาก่อน เจอแบบนี้เข้าไปอย่าว่าแต่ทำให้เธอิ่มท้องเลย เอเนอร์จี้มันมีเหลือเฟือจนสามารถเพิมพลังให้นางฟ้าแห่งความรักและความร้อนแรงอย่างเธอได้หลายสิบเท่าเลยเชียว

เพราะเหตุนี้ ลาชเวลล์ถึงได้พร้อมจะพลีชีพและออกเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมุ่งหน้ามายังแหล่งกำเนิดเอเนอร์จี้นั้น แหล่งกำเนิดเอเนอร์จี้นั้นอยู่ในเขตชนบทของประเทศที่พวกมนุษย์เรียกกันว่าญี่ปุ่น

สารบัญ : พระเอก(จำเป็น)ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10

• ลาชเวลล์
• ซีเตอร์ เซโลเนีย
• ฮายาชิบาระ คิริ
• นางฟ้าร่วงหล่นลงมาจาฟ้า
• เซียล ดาวแห่งความบันเทิง
• การสอบมาตรฐานของฮีโรอีน
• การปรากฏตัวของสตาร์ปริซึม ความคลุ้มคลั่งของลาชเวลล์
• โลกแตกระดับ เบาะๆ
• ตำนานฮีโร่เรียลไทม์

เนื้อหาปกหลัง : พระเอก(จำเป็น)ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10

มีนางฟ้าปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันแล้วบอกว่า "ช่วยทำสงครามชิงรักหักสวาทให้ฉันดูหน่อยค่ะ" อิริสที่ถูกยั่วยุจนคิดถึงการลักพาตัวเรกกะไปดาวเคราะห์สวนสนุกและบังคับให้เขาออกเดทด้วย มันคือจุดเริ่มต้นของการต่อสู้แย่งชิงตัวเรกกะโดยเหล่าฮีโร่อีกคนปัจจุบันในจำนวนที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน รวมไปถึง "เรื่องราว" ที่เข้าไปข้องเกี่ยวในเวลาเดี่ยวกัน คราวนี้เรกกะก็ต้องรวามปัญหาทุกอย่างมาแก้พร้อมกันหมดเช่นเคย

หลังจากก้าวข้ามอุปสรรคความรักและความเกลียดชังที่มีมาจนนับไม่ถ้วนมาได้ ความหลักแหลมของเรกกะจะปกป้องความฝันและความยุติธรรมให้อยู่รอดปลอดภัย

รีวิวโดยผู้เขียน : พระเอก(จำเป็น)ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10

เป็นอีกหนึ่งเล่มที่มีแต่เรื่องวุ่นวาย ทั้งเรื่องของคนเก่าและคนใหม่ มีสนามฝึกให้เรกกะซ้อมรับมือหากเกิด All of War ขึ้นมาจริงๆ ด้วย

ปกติก็รูว่าเรกกะซื่อบื้อ แต่เรื่องในคราวนี้มันล้ำเกินว่าจะใช้คำนี้แล้ว ล้ำไปไกลมาก ต้องยอมรับเลยว่าเหนือความคาดหมายจริงๆ

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : พระเอก(จำเป็น)ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10

สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกครั้งใน พระเอก (จำเป็น) ตัวจุ้นวุ่นโลกแตก เล่ม 10 คราวนี้เรกกะของเราจะได้เป็นพระเอกจริงๆ ไม่ใช่พระเอกจำเป็นแบบตามชื่อเรื่องแล้วครับ ถ้าท่านผู้อ่านสงสัยว่ามันหมายความว่าอย่างไร ขอเชิญอ่านในตัวเล่มดีกว่า

ส่วน"ฮีโรอีน" คนใหม่นั้นก็ตามที่ทุกท่านเห็นบนหน้าปก สามคนครับเมื่อตอนคำนำสำนักพิมพ์เล่มที่แล้วผมเคยพูดไว้ทำนองว่าฮีโรอินเพิ่มขึ้นทุกเล่มแบบนี้ สักวันส่วนแนะนำตัวละครต้องกลายเป็นเล่มแยกแน่เลย แต่ดูเหมือนว่าผมจะประเมินพลาด เพราะหดมาเหลือสองหน้าเสียแล้ว แบบนี้เล่มถัดไปจะมีกี่หน้ากันนะ เอาเป็นว่าพบกันอีกครั้งในเล่มถัดไปครับ