รายละเอียด : Social die : Seven Sins ภวังค์หลอน

เสียงร้องของสัตว์ยามราตรีปลุกให้ มณิภา ตื่น เธอกำลังนอนอยู่บนพื้นเย็นเฉียบ ถูกโอกอดด้วยแผ่นฟ้ามืดหม่นที่ฉาบด้วยแสงจันทร์เจือจาง แวบแรกหญิงสาวตกใจว่าเธออยู่ที่ไหน อีกอึดใจถัดมาค่อยรู่ว่านั้นคือสวนหลังบ้านของตัวเอง เธอจำต้นมะม่วงต้นนั้นได้ จำกลิ่นของดอกมะลิได้ จำภาพที่ดวงจันทร์ลอยเด่นอยู่เบื่องหลังม่ายใบไม้่ได้ ไม่ห่างจากกันก็มีเก้าอี้ยาวที่วางอยู่ด้านหน้าบ่อบัวที่เธอชอบนั่งเป็นประจำ

แต่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่บนเก้าอี้

เธอนอนอยู่บนพื้น...และถูกเชือดมัดไว้แน่น!

ความหวาดผวาล้นทะลักเข้ามาอย่างรุนแรง ร่างบอบบางสั่นสะท้าน รู้แน่ว่าตนกำลังเป็นอันตราย เธอขยับตัวอย่างลยลาน แต่ยิ่งดิ้นรนเชือกหยาบกระด้างก็ยิ่งดร่า นัยน์ตาที่เบิกกว้างกวาดมองไปมา หมดสิ้นหนทางเหมือนลูกนกที่ติดอยู่ในกับดักของนายพราน

เนื้อหาปกหลัง : Social die : Seven Sins ภวังค์หลอน

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อ Social network ช่องทางการสื่อสารที่แสนง่ายดายในยุคนี้ ทำให้โลกของเราเดินทางมาถึงยุคที่ "การถูกฆ่าไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป!" Instagram Social die ลำดับที่ 3 : Seven Sins ภวังค์หลอน

หลังจากประสบอุบัติเหตุ ปัณฑิตา ก็ตดอยู่ในภวังค์หลอนประหลาดบางครั้งหญิงสาวเห็นเหตุการณ์ที่ไม่เกี่ยวกับตัวเองและหลายครั้งที่เห็นภาพเทวดาบนสรวงสวรรค์ถูกลงทัณฑ์อย่างโหดเหี้ยมนับวันภวังต์หลอนยิ่งรุนแรงขึ้นจนปัณฑิตาแทบไม่อาจใช้ชีวิตได้ตามปกติ เธอและ ณัฐพงศ์ ผู้เป็นสามีจึงช่วยกันสืบหาความจริงเบาะแสที่พบคือภาพ 'Seven angels' ใน IG ของผู้หญิงคนหนึ่งทั้งคู่สืบจนรู้ว่าเคยมีเรื่องนี้เป็นข่าวครึกโครมบนโลกโซเซียลภาพเหล้านั้นพัวพันกับ นพกร จิตรกรชื่อดัง ทั้งหมดโยงใยไปสู่การตามล่า 'ฆาตกรโรคจิต' ผู้ที่ลงทัณฑ์เหยื่อด้วยการปลิดชีวิตผ่านความหมายของ 'บาปเจ็ดประการ' พวกเขาเชื่อว่าหากหยุดยั้งฆาตกรได้ ปัณฑิตาจะเป็นอิสระจากภวังค์หลอน ทว่าเมื่อเข้าใกล้ฆาตกร...ความจริงกลับยิ่งผิดเพียนยิ่งพยายามหยุดยั้ง...อันตรายกลับยิ่งคืนคลานและสุดท้าย..แม้แต่พวกเขาเองก็อาจหนีความตายไม่พ้น

รีวิวโดยผู้เขียน : Social die : Seven Sins ภวังค์หลอน

คนที่เป็นโรคจิตมีสาเหตุอยู่สองประเภท หนึ่งคือเป็นมาตั้งแต่กำเนิด อาจจะเป็นเพราะความผิดปกติของสมองหรือเป็นเพราะกรรมพันธุ์ สองคือเป็นเพราะการเลี้ยงดูหรือสภาพแวดล้อมผลักดันให้เป็น

ซึ่งฆาตกรในเรื่องนี้...น้ำตาลเขียนให้เป็นแบบหลัง

ตอนที่เริ่มเขียนเรื่องนี้ น้ำตาลกำลังอยากเขียนเรื่องของฆาตรกรโรคจิตขึ้นมาสักเรื่อง อยากเขียนเรื่องราวเบื้องหลังที่ทำให่เขากลายเป็นคนเสียสติ การเขียนเลขบทเป็นเลขทศนิยมที่นำหน้าบทหลักอยู่ครึ่งหนึ่ง ก็สื่อความหมายว่า ปริศนาภาพหลอน และเหยื่อที่ถูกสังหารอย่างวิปริตในเบื้องหน้า ล้วนมีเบื้องหลังมาก่อนทั้งสิ้น เรื่องราวของพระนางในเบื้องหน้า และเรื่องราวของฆาตกรในเบื้องหลังจึงสลับบทไปมาอย่างที่เห็น

และอาจเป็นเพราะจุดเริ่มต้นเป็นแบบนั้น น้ำตาลจึงผูกพันกับเรื่องของฆาตกรมาก เขียนไปก็เครียดไปแก้ไปก็ร้องไห้ไป เขียนมาหลายเรื่องก็มีเรื่องนี้แหละ ที่ทำให้น้ำตาลคิดมากจนเก็บเอาไปฝันว่าได้ฆ่าคน แล้วก็พยายามจะอำพรางศพจริงๆ

นอกจากเรื่องราวของฆาตกรยังมีความหายนะของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ถูกสังคมตัดสินอย่างฉาบฉวยผ่านสื่อในโลกโซเซียล หลายครั้งที่คนหมู่มากตัดสินใครสักคนจากภาพไม่กี่ภาพ หรือจากคอมเม้นต์ที่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นเรื่องจิงหรือไม่ สิ่งเหล่านี้อาจทำลายอนาคตของใครคนหนึ่ง โดยที่คนที่ทำอาจจะไม่ได้ตั้งใจ และไม่มีใครล่วงรู้เลยว่าแม้เบื้องหน้าเป็นเช่นนั้น แต่เบื้องหลังจะเป็นเช่นไร

น้ำตาลหวังว่านิยายเรื่องนี้จะอ่านสนุกและทำให้คนอื่นตระหนักถึงเรื่องราวเบื้องหลังที่เรามองไม่เห็น..แต่สักเพียงเล็กน้อยก็ยังดี

ขอบคุณสำนักพิมพ์โซฟาที่ให้โอกาศน้ำตาลมาร่วมโปรเจกต์นี้ ขอบคุณสามีที่ช่วยเลี้ยงลูกสาวและช่วยทำงานบ้านในระหว่างที่เร่งงานและขอบคุณนักอ่านทุกคนที่ถือนิยายเล่มนี้ไว้ในมือ ไม่ว่าจะซื้อเอง ยืมเพื่อนอ่าน หรือยืนอ่านหนังแผงหนังสือ ขอให้ได้อ่านเถอะ น้ำตาลดีใจหมดแหละ

ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ

ปริชญา

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : Social die : Seven Sins ภวังค์หลอน

ทุกวันนี้คนเราสนุกกับการเล่น Instagam สนุก...จนลืมนึกไปว่า แม้ Social ต่างๆ จะมีข้อดีที่ทำให้เราใกล้กันมากขึ้น  Instagam  ทำให้เรามีรายได้จากการขายของออนไลน์  Instagam  ทำให้เราได้แชร์รูปสวยๆ ให้่คนทั่วโลกเห็น แต่ในด้านร้ายที่ซ่อนเร้น...เราอาจมองข้ามด้านร้ายที่ไม่ใช่ความผิดของ  Instagam  แต่เป็นเพราะคนเราเองที่ใช้งานมันในทางที่ผิดเพราะการสื่อสารที่ทำให้ชีวิตง่านขึ้นก็อาจทำให้คนเราคิดทำชั่งเช่นกันหากเล่น Social ไม่ระวัง...คุณอาจจะเป็นรายต่อไป

ต้องตา ตั้งชูวงษ์

บรรณาธิการบริหาร Sofa Pulishing