รายละเอียด : เพลิงแค้นสีชมพู

"ปรางจ๋า ผมหิวข้าวจังเลย ทานข้าวเป็นเพื่อนผมน่ะ" คำตอบที่ได้คือความเงียบ ปารีณายังคงนอนนิ่งเป็นหุ่นอยู่ท่าเดิม

"หรือ่าจะให้ผมกินปรางแทน" "ปรางเกลียดคุณ" ดวงตาหวานฉ่ำน้ำเลื่อนขึ้นมาจ้องตอบ เธอคิดว่าตัวเองไม่ต่างจากสัตว์เลี้ยงในบ้านของเขา ต้องอยู่ในบริเวณ มีหน้าที่ทำให้เขาพอใจ โดยไม่รู้เลยว่าเขากลับเห็นเธอเป็นดั่งลูกแมวน้อย ที่เขาสุขใจที่จะแหย่เล่น เอ็นดู และทำให้เธอมีหลากหลายอารมณ์