รายละเอียด : เจ้าสาวแสงตะวัน

“โอ๊ย! ปล่อยนะ ถ้ารอดไปได้ฉันจะเล่นงานคุณให้หนักเลยคอยดู” “ผมว่าคุณอย่าเพิ่งคิดถึงตอนนั้นเลยนะ มาคิดตอนนี้ดีกว่าว่าเราจะมีความสุขกันมากแค่ไหน บอกไว้ก่อนว่าผมจะสั่งสอนคุณให้สาสมกับการดูถูกผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นผัว ของคุณเลยทีเดียว” ริมฝีปากบางไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้ เมื่อถูกเขาก้มลงไปปิดด้วยปากอย่างรวดเร็ว สองมือก็ไม่อาจยกขึ้นมาปกป้องตัวเองได้ เมื่อถูกสองมือเขาตรึงไว้กับพื้น เนิ่นนานกว่าเขาจะปล่อยให้เธอมีอิสระเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเขายอมละออกจากเรียวปากนุ่มนิ่ม เพื่อลุกขึ้นแล้วช้อนเอาร่างอรชรตรงไปหาเตียง กำปั้นจึงมีโอกาสฟาดฟันลงไปหาอกเขานับครั้งไม่ถ้วน ปากบางก็ตะโกนดังลั่นห้อง “ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุด คุณจะต้องชดใช้ในสิ่งที่คุณทำ จำเอาไว้!!!” “ผมไม่แคร์สักนิดว่าคุณจะทำอะไร แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยเมียที่มีความคิดว่าผัวเป็นฆาตรกรออกไปจากห้องนี้โดย ไม่ได้ทำอะไรต่างหาก” “หยุดนะ! ฉันเกลียดคุณ” “ต่อให้ผมไม่ทำอะไร คิดเหรอว่าคุณจะไม่เกลียดผม ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วทำไมผมจะต้องหยุด ไม่มีทางไม่มีวันด้วย คุณจะต้องได้รับโทษที่บังอาจมาปักปำผัวถูกทางนิตินัยและกำลังจะเป็นผัวทาง พฤตินัยของคุณ นี่คือบทลงโทษ จำเอาไว้!” แสงตะวันปิดปากบางเอาไว้ไม่ให้อ้อนวอนอีกแม้แต่แอะเดียวด้วยจุมพิตอันเร้า ร้อน รุนแรงเป็นการลงโทษที่ทำให้เขาโกรธ แต่แล้วอาการโกรธกริ้วก็แปรเปลี่ยนเป็นปีติแทน เมื่อหลักฐานบอกอยู่คาตาว่าเมียที่เขาเข้าใจว่าเคยมีแฟนอยู่แล้วนั้น แท้จริงเธอเพียงหลอกตาเขาเท่านั้นเอง “ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้คุณไปตลอดชีวิตจำเอาไว้”