รายละเอียด : นิราศรักกรุงกวี

วิลาวัณย์ อาจารย์สอนภาษาไทยของมหาวิทยาลัยชวกรหายตัวไปท่ามกลางสายหมอกขณะล่องเรือรอบคูในมหาวิทยาลัย หล่อนพบว่าหลงมาอยู่ในยุคต้นแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย โดยได้รับความช่วยเหลือจากคุณสุ่น ลูกสาวของพ่อนายทัดที่หน้าตาเหมือนดวงสุดา พี่สาวของหล่อน คุณสุ่นนั้นเป็นพระญาติของเจ้านายในวังหลัง วันหนึ่งวิลาวัณย์ได้พบกับชายสองคนชื่อพุ่มซึ่งเป็นช่างเขียนสีหลวง กับพ่อภู่ ซึ่งเป็นนักแต่งกลอนฝีปากกล้า ทั้งคู่เรียกหล่อนว่าแม่พัด ซึ่งหมายถึง คนรักของพุ่มที่ถูกบังคับให้แต่งงานกับหลวงราชรักษา และตรอมใจตายไป เมื่อไปตลาดหนที่สองและได้พบพุ่มอีก หล่อนได้ยินเสียงคำกลอนปริศนากับสายหมอกจึงวิ่งตามไป และหลุดกลับมายังโลกปัจจุบัน ในโลกปัจจุบันวิลาวัณย์ได้พบทรงศิลป์ อาจารย์ที่มาสอนแทนหล่อน การต้องสอนงานเขาทำให้ทั้งคู่ใกล้ชิดกันจนรู้สึกดีๆ ต่อกัน จนในวันที่หล่อนต้องแสดงละครเวทีก็หายตัวไปในสายหมอกอีกครั้ง ทางบ้านตามหาจนสืบได้ว่าวิลาวัณย์ข้ามเวลาไปอดีต โดยมีพลภัทร เพื่อนของหล่อน และทรงศิลป์กับลูกศิษย์หาทางช่วยเหลือหญิงสาว เวลานั้นหล่อนก็กลับมายังปัจจุบันพอดี  แต่สักพักหล่อนก็หวนกลับไปสู่อดีตอีก และขอร้องให้คุณสุ่นช่วยหาหนทางกลับบ้าน เพราะเชื่อว่าคำกลอนที่คล้ายนิราศพระบาทของสุนทรภู่เป็นตัวนำเธอมาสู่อดีต คุณสุ่นได้คุยกับพ่อภู่จึงรู้ว่ากลอนบทนั้นเป็นกลอนที่พุ่มแต่งให้แม่พัดขณะอธิษฐานต่อหน้าพระพุทธบาท พลันวิลาวัณย์ก็เป็นลมและกลับไปยังโลกปัจจุบัน และกลับมาอดีตในสภาพนอนอยู่กับพุ่ม จึงเกิดเรื่องฉาวไปทั้งกรุง พุ่มยิ่งเชื่อว่าวิลาวัณย์เป็นแม่พัดกลับชาติมาเกิด แต่การที่วิลาวัณย์ย้อนกลับมาอดีตทำให้หล่อนป่วยและกำลังจะหายไป พุ่มจึงไม่รั้งหล่อนไว้ วิลาวัณย์กลับมาโลกปัจจุบันและรักกับทรงศิลป์ ขณะที่พุ่มนั้นหลังจากวิลาวัณย์จากไปก็ตรอมใจ โดยได้มอบภาพเขียนวิลาวัณย์สวมชุดหญิงฝรั่งให้พ่อภู่ เพราะรู้ว่าลึกๆ แล้วพ่อภู่รักแม่พัดและวิลาวัณย์ ภาพเขียนนั้นกลายเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดนางละเวงวัณฬาของสุนทรภู่ในเวลาต่อมา