รายละเอียด : เจ้าสาวนิรนาม

เขาฝันสวาทถึงผู้หญิงคนนี้มาสามปีเต็ม
ทั้งทุรนทุราย ทั้งวาบหวาม แต่ก็ไม่มีอยู่จริง
จนวันนึง ผู้หญิงนิรนามคนนั้นก็มาปรากฏขึ้นในฐานะเด็กเส้นของพ่อ
พร้อมกับลูกของเขา ตกลงเจ้าสาวนิรนามคนนี้เป็นใครกันแน่
อารมณ์สวาทนั้นเหมือนจะดับวูบลงพร้อมกับสายตาเข้มที่จ้องมองวัตถุปริศนาที่มาปรากฏบนที่นอนของตนเอง
“แพศยา ผู้หญิงสารเลว”
“อะไรคะ”
“อย่ามาทำใสซื่อไร้เดียงสาตบตาฉัน ฉันไม่ได้โง่
การที่ฉันฝันซ้ำซากว่าทำอนาจารผู้หญิงนิรนามไม่เห็นหน้าไม่รู้ชื่อ
เธอทำเสน่ห์ยาแฝดใส่ฉัน เธอเล่นตลกอะไรกับฉันแสนหวาน ทำแบบนี้ทำไม”
“หวาน… หวาน…หวานทำอะไรผิดคะคุณวี หวานทำอะไร ทำไมคุณวีต้องร้องไห้ แล้วโกรธหวานแบบนี้”
คลานไปหาเขาตรงขอบเตียง ยื่นมือออกไปหวังจะคว้าแขนแกร่งของวีรัชย์เอาไว้
แต่เขาก็สะบัดมือน้อยออกด้วยแรงโทสะ ด้วยความขยะแขยง
“ทั้งหมดเพราะเจ้าสิ่งนี้ไงล่ะมนต์ดำคุณไสยบ้าๆ นี่ เธอเอามันมาทำใส่ฉันอยากให้ฉันรักฉันหลง
ไปลงนะหน้าท้องมากี่เจ้าล่ะ ลีลาถึงได้เด็ดสาระตี่จนฉันอยากมาจัดทัพกระหน่ำไม่รู้เบื่อแบบนี้”
“คุณวีพูดอะไรหวานไม่เข้าใจ”