รายละเอียด : พ่อนายก สายไหม และบ้านหนองฮี

"เศรษฐกิจพอเพียง ก่อนอื่นต้องพึ่งตนเองให้ได้เสียก่อน
ดูนะ...พ่อจะสาธิตให้ดู" ว่าแล้วพ่อก็ล้วงมือลงไปในกระเป๋าเสื้อ
หม้อฮ่อม หยิบเงินเหรียญหนึ่งบาทออกมาเหรียญหนึ่ง
"สมมติว่าเย็นนี้เราจะแกงไก่เลี้ยงพวกพี่ๆ เขา เครื่องแดง
มีอะไรบ้างล่ะ?"
"ก็พวกข่า ตะไคร้..." สายไหมตอบ
"เอาละ" พ่อว่า "สมมติว่าใรครัวของเรามีเครื่องปรุงเหล่า
นี้ครบครัน ขาดอย่างเดียวคือตะไคร้สักสามสี่ต้น...ทำไงดีน้อ"
พ่อทำท่าครุ่นคิด พร้อมแบมือข้างที่มีเหรียญหนึ่งบาท
พลางยืนยื่นมือไปเบื้องหน้าอย่างเห็นกันชัดๆ
"เอาอย่างนี้ แทนที่พ่อจะใช้เงินหนึ่งบาทนี้ให้ลูกไปซื้อ
ตะไคร้มาให้พ่อกำนึง..."
ว่าแล้วพ่อก็กำเหรียญบาทนั้นไว้แน่น
"แต่พ่อใช้ให้หนูไปเก็บตะไคร้ในสวนของพ่อมาใช้แทน..."
แล้วพ่อก็แบมือข้างนั้นออกอีก "นี่เห็นมั้ย? เงินบาทนี้ก็ยัง
อยู่ ตะไคร้ก็มีพร้อมจะต้มแกงแล้ว..."
พ่อสรุป "การไม่จ่ายออกไปบาทหนึ่ง มีค่าเท่ากับว่าหามาได้
สองบาท"
"สองบาทยังไงพ่อนายก"
"อ้าว นี่ไงบาทนึง" พ่อหยิบเหรียญเดิมออกมาอวด
"อีกบาทหนึ่งล่ะ?"
"ก็ตะไคร้ในหม้อแกงไก่นั่นไง!"