รายละเอียด : ความพยาบาท

ความพยาบาท

นวนิยายแปลเรื่อง "ความพยาบาท" ของ "แม่วัน" หรือพระยาสุรินทราชา (นกยูง วิเศษกุล) เป็นเรื่องที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายนับตั้งแต่ พ.ศ.2443 สำนวนภาษาของท่านไพเราะ และทันสมัยจนกระทั่ง "แสงทอง" นักประพันธ์และนักแปลผู้มีชื่อเสียงอีกท่านหนึ่งได้วิจารณ์ว่า ถือได้ว่าเป็นการปฏิวัติภาษาไทย อย่างไรก็ตาม "แม่วัน" ได้แปลเรื่องนี้ด้วยการตัดทอนเนื้อความบางตอนจากต้นฉบับเดิม ตลอดจนดัดแปลงเนี้อความบางตอนเพื่อความสะดวกแก่ความเข้าใจของผู้อ่านคนไทยร่วมยุคของท่าน ดังนั้น ผู้อ่าน "ความพยาบาท" จึงมักจะมีข้อสงสัยบางข้ออยู่บ้าง เช่น ในตอนท้ายของเรื่อง นักประพันธ์ชาวอังกฤษได้แต่งให้ เคานต์ฟาบิโอ โรมานี เข้ามาพำนักอยู่ในประเทศไทยจริงหรือ? คนอังกฤษในสมัยนั้นรู้จักประเทศไทยดีมากน้อยแค่ไหน? ทำไมบุตรสาวของโรมานีจึงมีชื่อว่า "ดารา" หรือ "ดาราน้อย" เป็นชื่อไทยหรือชื่ออังกฤษ? การกล่าวถึงชื่อตัวละครจีนเช่น นักบวชองไถ้ และ สีกาเอี่ยมยวน เป็นสำนวนของ "แม่วัน" เองใช่หรือไม่? คำถามเหล่านี้อยู่ในในข้าพเจ้า จนทำให้เกิดความอยากอ่านต้นฉบับภาษอังกฤษเสียให้สิ้นสงสัย และเมื่ออ่าน "ความพยาบาท" ด้วยความยกย่องนักถือในสำนวนของ "แม่วัน" เท่าใด ก็ยิ่งอยากได้อ่านสำนวนอังกฤษของคอเรลลีมากเท่านั้น จนในที่สุดได้อ่านฉบับภาษาอังกฤษของนวนิยายเรื่องนี้ จึงคิดว่าจะแปลเป็นฉบับสมบูรณ์เพื่อประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านที่ชอบ "ความพยาบาท" ของ "แม่วัน" ในเรื่องตีแผ่ความเสื่อมศีลธรรมของสังคมอังกฤษอย่างมากมายในฉากของเรื่องซึ่งทำทีว่าเป็นสังคมของเมืองเมเปิลส์ ประเทศอิตาลี ความจริงแล้วสังคมที่เธอวิจารณ์ก็คือสังคมของประเทศอังกฤษนั่นเอง ซึ่งเนื้อหาเหล่านี้มิได้ปรากฏอยู่ใน "ความพยาบาท" ของ "แม่วัน" แต่ว่าท่านผู้อ่านจะได้อ่านใน "ความพยาบาท" ฉบับสมบูรณ์เล่มนี้

เนื้อหาปกหลัง : ความพยาบาท

เรื่องโลดโผนจากสมอของนักประพันธ์และนักเขียนบทละครนั้น นับว่าต้อยค่ามากเมื่อเทียบกับเรื่องโลดโผนจากชีวิตจริง-เรื่องชีวิต ซึ่งมักจะถูกตีความอย่างผิดๆ ว่า หมายถึงเรื่องพื้นๆ ธรรมดาทั่วไป แต่ความจริงแล้ว ชีวิตเต็มไปด้วยโศกนาฏกรรมอันยิ่งใหญ่และมืดมนและทรมานจิตใจเช่นเดียวกับที่โซโฟคลิสและเชกสเปียร์ได้บรรยายไว้ไม่มีผิดเลย ไม่มีสิ่งใดที่จะประหลาดเหลือเชื่อยิ่งไปกว่าความเป็นจริงและไม่มีสิ่งใดๆ -ในบางกรณี-จะโหดเหี้ยมร้ายกาจยิ่งไปกว่าความเป็นจริงอีกเช่นกัน