รายละเอียด : อย่าปล่อยให้(รัก)ลอยนวล

เพราะคิดว่าเขารังเกียจที่เธอเป็นเพียงเด็กกำพร้า
‘บัวบูชา’ จึงตั้งแง่กับ ‘อาชวิน’ เรื่อยมา
แต่แล้วเธอกลับต้องมาแต่งงานกับเขา
ดังนั้นเพื่อเป็นการปกป้อง ‘หัวใจ’ ตัวเองเธอจึงตั้งเงื่อนไขต่างๆ นานาขึ้นมา
แต่ทำไปทำมาเขากลับคอยแต่จะทำให้เธอ ‘แพ้เสียงในหัว’ อยู่เรื่อย
****************************************************
“ในเมื่อพี่เพชรพูดเอง ว่ามันก็แค่การแต่งงานทางธุรกิจ บัวเลยอยากให้การแต่งงานของเราเป็นแค่การแต่งงานในนามเท่านั้น”
“หืม?” อาชวินเลิกคิ้วขึ้น “ความหมายของบัวคือเราแค่จดทะเบียนสมรส แต่จะไม่มีความสัมพันธ์ทางกายเหมือนผัวเมียทั่วไป?”
“ค่ะ”
“ทำไม หรือกลัวว่าพี่จะแก่เกินไปจนไม่มีน้ำยา” คนอายุสามสิบห้าเลิกคิ้วถาม
“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย” บัวบูชาว่าเสียงเบา ทั้งยังอดค้อนให้เขาไม่ได้ “บัวก็แค่คิดว่า ในเมื่อเราสองคนไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกัน แล้วจะทำเรื่องนั้นด้วยกันได้ยังไง”
ได้ยินเธอพูดแบบนั้นมุมปากของอาชวินก็กระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้ม “เด็กน้อย เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องรักกันก็ทำกันได้”